Φυλακίσεις και λουκέτα στα σαβουροεστιατόρια McDonalds

 

H McDonalds βρίσκεται πλέον σε δύσκολη θέση στην Ελλάδα καθώς η διοίκηση της πολυεθνικής δεν θα μπορέσει να αποφύγει πληρωμές άνω των 15 εκατ. ευρώ σε πρώην franchisees της. Αυτή τη στιγμή έχει μείνει με 20 καταστήματα, οι franchisees της αποψιλώθηκαν ενώ η πολυεθνική δεν έχει καν γραφεία στην Αθήνα και στεγάζεται σε χώρο της Pricewaterhousecoopers. …

 

Ο πρώην διευθύνων σύμβουλος και ο πρώην οικονομικός διευθυντής της εταιρείας McDonalds Hellas καταδικάστηκαν σε 18 μήνες φυλάκισης και ένα έτος στέρησης των πολιτικών τους δικαιωμάτων από την ελληνική Δικαιοσύνη πριν από λίγες ημέρες δίνοντας νέα διάσταση στην μακροχρόνια διαμάχη μεταξύ ομάδας 6 Ελλήνων franchisees και της μεγάλης πολυεθνικής. Οι δύο πρώην διευθύνοντες την εταιρεία εστίασης καταδικάστηκαν έκαστος για ψευδορκία, ψευδομαρτυρία και δυσφήμηση και η συγκεκριμένη ποινή ανοίγει πλέον διάπλατα το δρόμο και για περαιτέρω εξελίξεις σε ό,τι αφορά τις διεκδικήσεις ούτε λίγο ούτε πολύ περίπου 15εκατ. ευρώ προς την μεγάλη εταιρεία του κλάδου εστίασης.

Η εν λόγω αγωγή που είχε κατατεθεί προέρχεται από πρώην δικαιοπάροχο της McDonalds Hellas ο οποίος διεκδικεί αποζημιώσεις εκατομμυρίων ευρώ για καταδολίευση του ιδίου αλλά και μιας ομάδας άλλων επιχειρηματιών οι οποίοι είδαν πως η αμερικανική εταιρεία όχι μόνο δεν βοηθούσε τους εμπορικούς της συνεργάτες αλλά με τεχνάσματα τους έφερνε σε σημείο να παρατούν σε αυτήν τα καταστήματά τους.

Η Ελλάδα φαίνεται να είναι ούτως ή αλλως μια «χαμένη υπόθεση» για την γνωστή πολυεθνική αφού εμπορικά ποτέ το μείγμα των McDonald’s δεν ευδοκίμησε. Κι αυτό διότι η ταχυφαγία στην ελληνική οικονομία έχει ισχυρούς ανταγωνιστές και μεγάλο πλήθος τοπικών επιχειρήσεων.

Ήδη το δίκτυο της έχει περιοριστεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα να είναι ανύπαρκτη σε περιοχές που θα έπρεπε να έχει παρουσία ως μια εταιρεία leader στην παγκόσμια εστίαση, με μόλις είκοσι καταστήματα να είναι ανοικτά ενώ χαρακτηριστικό της κατάντιας της εταιρείας είναι το γεγονός πως όλη η διοίκησή της ασκείται πλέον από ένα μικρό γραφειάκι που η εταιρεία ορκωτών Pricewaterhousecoopers παρέχει στην επιχείρηση. Όλες οι άλλες εργασίες για τη χώρα μας γίνονται στα γραφεία του μαλτέζικου ομίλο Premier Capital που από το 2011 ανέλαβε επίσημα Developmental Licensee της McDonald’s στην χώρα μας. Βάσει της σχετικής συμφωνίας, η Premier Capital, που ελέγχεται από τον επιχειρηματικό όμιλο Hili με έδρα τη Μάλτα, τρέχει την εταιρεία με αρνητικά πάντως αποτελέσματα.

http://www.alterthess.gr/content/feygoyn-ta-mcdonalds-ap-tin-ellada

Ούτε αυτοί είναι εξαίρεση στον κανόνα, μειωμένοι μισθοί, απολύσεις, πιτσιρικάδα που δουλεύει για ξεροκόματα…..

Στο διάολο να πάνε και να μας χαιρετάνε..

πηγή : http://risinggalaxy.wordpress.com/2013/06/24/%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CE%AF%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%AD%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CF%83%CE%B1%CE%B2%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BF%CE%B5%CF%83/

Το ναζιστικό παρελθόν του ιδρυτή του ΙΚΕΑ

Από τα εφηβικά του χρόνια υπήρξε ενεργό μέλος του ναζιστικού κόμματος της Σουηδίας ο Ίνγκβαρ Κάμπραντ.

Είναι δισεκατομμυριούχος και ένας από τους πιο επιτυχημένους επιχειρηματίες του κόσμου.
Πασίγνωστος για την παροιμιώδη τσιγγουνιά του, λιγότερο γνωστός για το σκοτεινό ναζιστικό του παρελθόν.

Ο ιδρυτής της γνωστής αλυσίδας Ίνγκβαρ Κάμπραντ υπήρξε όχι απλά φιλοναζιστής, αλλά βασικός χρηματοδότησης και στρατολογητής νεοναζιστών της Σουηδίας!
Μάλιστα, η δράση του αυτή, η οποία απασχόλησε επί σειρά ετών τις μυστικές υπηρεσίες της χώρας του, συνεχίστηκε ακόμη και μετά την ταπεινωτική ήττα του γερμανικού άξονα.
Οι αποκαλύψεις για το σκοτεινό παρελθόν του 85χρονου Σουηδού επιχειρηματία περιλαμβάνονται  σε βιβλίο που εξέδωσε στη Σουηδία η πολυβραβευμένη δημοσιογράφος και συγγραφέας Ελίζαμπεθ Άσμπρινκ.

Το βιβλίο της με τον αινιγματικό τίτλο «Στο δάσος της Βιέννης τα δέντρα παραμένουν», η Σουηδέζα δημοσιογράφος περιγράφει την αληθινή ιστορία ενός μικρού αγοριού εβραϊκής καταγωγής από την Αυστρία, το οποίο λίγο πριν την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου βρήκε (προσωρινά, όπως αποδείχθηκε) καταφύγιο στη Σουηδία μαζί με τους γονείς του.
Το 330 σελίδων βιβλίο της Ελίζαμπεθ Άσμπρινκ βασίστηκε σε δεκάδες συνεντεύξεις, επίσημα έγγραφα και στην αλληλογραφία (500 επιστολές) του Ότο Ούλμαν, του συνομήλικου και παιδικού φίλου του  Ίνγκβαρ Κάμπραντ.

Η οικογένεια του μικρού εβραίου Ότο Ούλμαν από την Αυστρία, μετά την άφιξη της στη Σουηδία, το 1939, εργάστηκε στην οικογενειακή επιχείρηση του άλλου μικρού της ιστορίας, του Ίνγκβαρ Κάμπραντ.

Ο Ίνγκβαρ και ο Ότο ήταν 13 ετών όταν γνωρίστηκαν και έγιναν αχώριστοι φίλοι. Μόνο που όταν ξέσπασε ο πόλεμος, εν αντιθέσει με τον Ίνγκβαρ, οι γονείς του Ότο οδηγήθηκαν στη Γερμανία όπου και βρήκαν τραγικό θάνατο.

Ο θάνατος των γονιών του στιγμάτισε τον Ότο Ούλμαν, όχι όμως και τον φίλο του Ίνγκβαρ Κάμπραντ.

Τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το 1943, –και ενώ γνώριζε την τύχη που είχαν οι γονείς του φίλου του- ο 17χρονος τότε Κάμπραντ έγινε μέλος του Σουηδικού Ναζιστικού Κόμματος.

Την ίδια χρονιά ο Κάμπραντ δημιούργησε στο Αιλμχουλντ, μια μικρή πόλη 15 χιλιάδων κατοίκων στη Νότια Σουηδία, το πρώτο κατάστημα ΙΚΕΑ.

Το όνομα της επιχείρησης αποτελεί αρκτικόλεξο, ακρωνύμιο των αρχικών του ονόματος, του επώνυμου, της αγροικίας που γεννήθηκε και του χωριού όπου μεγάλωσε: Ingvar, Kamprad, Elmtaryd, Agunnaryd (ΙΚΕΑ).

Ο ευφυής Ίνγκβαρ Κάμπραντ επέλεξε αυτό το όνομα, επειδή η ακουστική του παραπέμπει στην ελληνική λέξη οικία.

Μάλιστα, σύμφωνα με την Σουηδέζα δημοσιογράφο, καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της γνωστής αλυσίδας διαδραμάτισε ο επιστήθιος φίλος του ιδρυτή των ΙΚΕΑ, Ότο Ούλμαν!

Δίχως να το γνωρίζει ο φίλος του, ο Κάμπραντ συνέχισε να είναι μέλος του ναζιστικού κόμματος της Σουηδίας, τουλάχιστον ως το 1950, όπως αναφέρει στο βιβλίο της η Σουηδή δημοσιογράφος.
Το 1950 ο Κάμπραντ παραιτήθηκε από μέλος του σουηδικού ναζιστικού κόμματος, σε με προσπάθεια να μην πληγεί η εικόνα της ανερχόμενης επιχείρησης επίπλων.

Παρ’ όλα αυτά ο Κάμπραντ δεν σταμάτησε ποτέ να βοηθά το φιλοναζιστικό κόμμα της Σουηδίας.
Απλώς άλλαξε ρόλος. Έγινε βασικός χρηματοδότης του ναζιστικού κόμματος, στο οποίο είχε τεθεί επικεφαλής  ο φίλος του Περ Ένγκνταχλ.

Οι υπόγειες διαδρομές του ιδρυτή του ΙΚΕΑ με το ναζιστικό κόμμα της Σουηδίας, όπως προκύπτει σήμερα, ήταν σε γνώση των μυστικών υπηρεσιών της χώρα του.

Από έρευνα που διεξήγαγαν την εποχή εκείνη οι σουηδικές μυστικές υπηρεσίες, προέκυψαν πλούσια στοιχεία για την κρυφή ναζιστική δράση του ιδρυτή του ΙΚΕΑ.

Συγκεκριμένα, ο Κάμπραντ προσπαθούσε να στρατολογήσει νέα μέλη στο ναζιστικό κόμμα της Σουηδίας, ενώ παρείχε μεγάλη οικονομική βοήθεια.

Μάλιστα, σε γαμήλια πρόσκληση που απέστειλε το 1950 στο φίλο και συνοδοιπόρο του Περ Ένγκντχαλ, η οποία περιλαμβάνεται στο βιβλίο της Σουηδέζας δημοσιογράφου, ο Κάμπραντ υπογραμμίζει πόσο περήφανος νιώθει που και οι δυο τους ανήκουν στον ίδιο κύκλο!

Για τους λόγους αυτούς ο Κάμπραντ είχε συμπεριληφθεί στους φακέλους των μυστικών υπηρεσιών ως ναζιστής.

Σε άλλη επιστολή του ο ιδρυτής του ΙΚΕΑ, αναφέρει πως δεν χάνει ευκαιρία να εργάζεται υπέρ του ναζιστικού κόμματος.

Το πολύκροτο βιβλίο της Σουηδέζας δημοσιογράφου, όπως ήταν αναμενόμενο, έχει προκαλέσει μεγάλη συζήτηση για το ναζιστικό παρελθόν του 85χρονου ιδρυτή του ΙΚΕΑ, ο οποίος ως μέλος της ναζιστικού κόμματος της Σουηδίας είχε τον αριθμό 4013!

Η καταξιωμένη δημοσιογράφος κατηγορεί στο βιβλίο της τον Κάμπραντ ότι αρνείται να μιλήσει καθαρά για το ναζιστικό παρελθόν του.

Ακόμη και όταν το 1994 ήρθαν στο φως της δημοσιότητας επιστολές του επιστήθιου φίλου και αρχηγού του ναζιστικού κόμματος Σουηδίας, οι οποίες αποδείκνυαν ότι διέθετε χρήματα για τη στρατολόγηση νέων μελών, ο Κάμπαρντ απέφυγε να επιβεβαιώσει το σκοτεινό παρελθόν του.
"Το 1998 δήλωσε πως θα αποκαλύψει τα πάντα", δήλωσε η Ελίζαμπεθ Άσμπρινγκ για τον ιδρυτή του ΙΚΕΑ. Δεν το έκανε όμως ποτέ.

Ενώ την ίδια χρονιά ο Κάμπραντ ρωτήθηκε εάν υπήρξε μέλος του ναζιστικού κόμματος της Σουηδίας στα εφηβικά του χρόνια, απέφυγε να πει την αλήθεια. Τι απάντησε ο Κάμπραντ στη σχετική ερώτηση; "Δεν θυμάμαι"!

Κάπως καλύτερα λειτούργησε προ ολίγων ημερών ο εκπρόσωπος του 85χρονου δισεκατομμυριούχου, όταν κλήθηκε από δημοσιογράφους της Σουηδίας να σχολιάσει το περιεχόμενο του βιβλίου της Ελίζαμπεθ Άσμπρινγκ.

Παρ’ ότι θέλησε να υποβαθμίσει το περιεχόμενο του αποκαλύψεων, κάνοντας λόγο για «παλιά νέα», στη συνέχεια υπήρξε  διαφωτιστικός.

"Ο Ίνγκβαρ Κάμπραντ περιέγραψε αναλυτικά αυτό που θεωρεί ως ‘μεγαλύτερο λάθος της ζωής του΄, ζητώντας συγνώμη και συγχώρεση. Το ΙΚΕΑ που δημιούργησε, στηρίζεται σε δημοκρατικές αρχές και αγκαλιάζει μια πολυπολιτισμική κοινωνία"!

Καλή αρχή, δεν μπορεί να διαφωνήσει κανείς, για την αποκατάσταση της αλήθειας και της ιστορίας.

πηγή: 

Η κόρη μας η ΕΡΤ

Είχαμε μια κόρη που μας την βιάζανε συνεχώς και διαρκώς.Οι βιαστές της,της κλείνανε το στόμα για να μην μπορέσουμε να ακούσουμε τις κραυγές που έβγαζε.Ήρθε η στιγμή που ο βιαστής την βαρέθηκε,δεν ικανοποιούταν πλέον τα άρρωστα πάθη του στο σακατεμένο της κορμί...Αποφάσισε να της δώσει την χαριστική βολή αποφασίζοντας να την σκοτώσει.

Ο βιαστής μας είπε για να δικαιολογηθεί ο,τι αυτή τα ήθελε και τα πάθαινε.Τον γούσταρε τρελά ο,τι ήταν ερωτευμένη μαζί του.Έστησε και σκηνικό τσακωμού με τους άλλους βιαστές για να μας κάνει να πιστέψουμε ο,τι αυτός ήταν καλός και σωστός.Μας είπε ο,τι ήταν άρρωστη ο,τι μολύνθηκε και έπρεπε να πεθάνει γιατί θα μολύνει και άλλους,έπρεπε να καεί στην πυρρά

Εμείς δεν προσπαθήσαμε να την ακούσουμε,δεν μπορούσαμε να την βοηθήσουμε,δεν μπορούσαμε να την σώσουμε από τα νύχια του του αιμοδιψή βιαστή...Ήμασταν φυλακισμένοι

Ξαφνικά αυτή τράβηξε το χέρι του βιαστή λίγο πριν τον θάνατο και μπόρεσε να ουρλιάξει,να μας καλέσει να την βοηθήσουμε, να της δώσουμε την αγάπη μας και να την σώσουμε. Τότε καταλάβαμε την δύναμή μας,μπορούσαμε να σπάσουμε τις αλυσίδες και να ελευθερωθούμε

Θα την προστατέψουμε ή θα πιστέψουμε τον βιαστή και θα την αφήσουμε στο έλεος της μοίρας;;

υ.γ. Ο βιαστής έρχεται κατευθείαν πάνω μας αν δεν προστατέψουμε τώρα το παιδί μας.Σε μας δεν θα είναι το ίδιος "καλός"

Χ.Τ.

Υπέρ του κλεισίματος της ΕΡΤ η Χρυσή Αυγή

Η Χρυσή Αυγή εξέδωσε δυο ανακοινώσεις, μετά το κλείσιμο της ΕΡΤ από τη κυβέρνηση πετώντας στο δρόμο 2.656 εργαζόμενους. Στη πρώτη ανακοίνωση αναφέρει την έλλειψη δημοκρατίας τόσο στην ΕΡΤ, όσο και στα ιδιωτικά κανάλια, ενώ στη δεύτερη ανακοίνωσή  της προσπαθέι να εξισορροπίσει την κατάσταση, διαχωρίζοντας τους εργαζόμενους σε τεμπέληδες και μεροκαματιάρηδες.

Το εντυπωσιακό είναι ότι σε καμία από τις δυο ανακοινώσεις δεν διαφωνεί με το κλείσιμο της ΕΡΤ. 

Μετά την καταγγελία της τουρκικής εξέγερσης, στηρίζοντας ουσιαστικά το καθεστώς του Ερντογάν, οι "αντισυστημικοί" Χρυσαυγίτες παίρνουν θέση υπέρ της τρικομματικής κυβέρνησης και βρίσκονται απέναντι στον αγώνα των εργαζομένων.

Οι ανακοινώσεις της Χρυσής Αυγής:

Η Ε.Ρ.Τ. ανήκει θεωρητικά στον ελληνικό λαό, δε σέβεται όμως 1 εκατομμύριο Έλληνες πολίτες που υποστηρίζουν την Χρυσή Αυγή, τους υβρίζει διαρκώς ως... "νεοναζί" και δεν δίνει ποτέ βήμα σε εκπροσώπους του κόμματός μας. Δυστυχώς, κανένα από τα διεφθαρμένα κοινοβουλευτικά κόμματα δεν διαμαρτυρήθηκε γι' αυτό το έλλειμμα δημοκρατίας, αντιθέτως το υποστήριξε. Τα ίδια και χειρότερα πράττουν και τα ιδιωτικά κανάλια των νταβατζήδων, των οποίων οι συχνότητες ανήκουν στον ελληνικό λαό και έχουν παραχωρηθεί παράνομα στους καναλάρχες. Εκδίδουμε το παρόν δελτίο Τύπου γνωρίζοντας ότι δεν πρόκειται να προβληθεί από κανέναν δημόσιο ή ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό. Και μετά αποκαλούν εμάς "ναζί και αντιδημοκράτες"...

_________________

Στους κρατικοδίαιτους υβριστές μας, που τα οικονομούσαν χοντρά από την κρατική τηλεόραση, δεν χρωστάμε απολύτως τίποτα. Το αντίθετο μάλιστα, αυτοί μας χρωστάνε, καθώς εδώ και πολλά χρόνια μας υβρίζουν και μας συκοφαντούν μέσα από συχνότητες που δεν ανήκουν σε αυτούς, αλλά στον ελληνικό λαό. Και παρ' όλο που ένα εκατομμύριο Έλληνες υποστηρίζουν την Χρυσή Αυγή, η κρατική τηλεόραση δεν έπαψε ούτε στιγμή να μας....
θάβει και να μας προσβάλλει, προσβάλλοντας ταυτόχρονα ένα εκατομμύριο Έλληνες πολίτες, που πληρώνουν τέλη από το υστέρημά τους για να σιτίζονται κάποια κομματόσκυλα.

Η ΕΡΤ είχε 8 ολόκληρους μήνες να δώσει βήμα ζωντανά σε εκπρόσωπο της Χρυσής Αυγής. Για την ακρίβεια είχε προβάλει για 12 ολόκληρα λεπτά (!) τον συναγωνιστή Κασιδιάρη σε ζώνη χαμηλής τηλεθέασης και από τότε τα ανδρείκελα του ΠΑΣΟΚ, της άκρας αριστεράς (και ολίγον της ΝΔ) κατέβασαν οριστικά τους διακόπτες για την Χρυσή Αυγή, όπως ακριβώς κατέβασε γι' αυτούς τους διακόπτες απόψε ο Σαμαράς.

Για να ξεκαθαρίσουμε τη θέση μας, η Χρυσή Αυγή δε...... χρωστάει απολύτως τίποτα ούτε στον Σαμαρά, τον υπάλληλο των τοκογλύφων, το ανδρείκελο της τρόικα, που σε κάθε ευκαιρία υβρίζει και συκοφαντεί το Εθνικιστικό Κίνημα. Ανάμεσα στους υπαλλήλους της ΕΡΤ που χάνουν τη δουλειά τους υπάρχουν και οικογενειάρχες, που έβγαζαν τίμια το μεροκάματο, δούλευαν πραγματικά το ωράριό τους, όχι σαν τα πολλά κοπρόσκυλα, που δεν ξέρανε ούτε πού πέφτουν τα στούντιο της κρατικής τηλεόρασης.

Αν θέλει να κάνει πραγματικές περικοπές ο Σαμαράς, ας αφήσει τις μαγκιές εκ του ασφαλούς και ας περικόψει δραστικά τους μισθούς των βουλευτών. Ας κόψει τις κρατικές χρηματοδοτήσεις προς τα κόμματα. Ας απολύσει τα golden-boys του Δημοσίου που δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα και χρεώνουν τα κρατικά ταμεία με εκατομμύρια.
Όσον αφορά την αριστερά και τους διάφορους καμμένους που δήθεν κόπτονται για τα δικαιώματα των εργαζομένων της ΕΡΤ, ιδού πεδίον δόξης λαμπρό. Ας βάλουν το χέρι στην τσέπη και ας δώσουν ένα μέρος του παχυλού βουλευτικού τους μισθού για τους απολυμένους. Αυτό που κάνει συστηματικά η Χρυσή Αυγή και έχει δημιουργήσει ένα άρτιο δίκτυο κοινωνικής αλληλεγγύης, αναγκάζοντας τους διάφορους συριζαίους να αναρωτιούνται πού βρίσκουμε τόσα τα λεφτά και ποιοι μας χρηματοδοτούν.

Το μεσημέρι, το Γραφείο Τύπου της Χρυσής Αυγής εξέδωσε μία ανακοίνωση, η οποία - όπως ακριβώς είχαμε προβλέψει - δεν προβλήθηκε από κανένα τσοντοκάναλο της διαπλοκής. Αυτοί οι ξεφτίλες παριστάνουν τους δημοκράτες και τολμούν να μας αποκαλούν... "ναζί". Φτύνουμε την ψευτοδημοκρατία των διαπλεκόμενων καναλιών - κρατικών και ιδιωτικών - και συνεχίζουμε τον Εθνικιστικό Αγώνα εναντίον όλων. Για ενημερωτικούς λόγους δημοσιεύουμε πάλι τη σχετική ανακοίνωση για τις εξελίξεις στην ΕΡΤ: "Η Ε.Ρ.Τ. ανήκει θεωρητικά στον ελληνικό λαό, δε σέβεται όμως 1 εκατομμύριο Έλληνες πολίτες που υποστηρίζουν την Χρυσή Αυγή, τους υβρίζει διαρκώς ως... "νεοναζί" και δεν δίνει ποτέ βήμα σε εκπροσώπους του κόμματός μας. Δυστυχώς, κανένα από τα διεφθαρμένα κοινοβουλευτικά κόμματα δεν διαμαρτυρήθηκε γι' αυτό το έλλειμμα δημοκρατίας, αντιθέτως το υποστήριξε. Τα ίδια και χειρότερα πράττουν και τα ιδιωτικά κανάλια των νταβατζήδων, των οποίων οι συχνότητες ανήκουν στον ελληνικό λαό και έχουν παραχωρηθεί παράνομα στους καναλάρχες. Εκδίδουμε το παρόν δελτίο Τύπου γνωρίζοντας ότι δεν πρόκειται να προβληθεί από κανέναν δημόσιο ή ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό. Και μετά αποκαλούν εμάς "ναζί και αντιδημοκράτες".

100.000 Εβραίοι διαμαρτύρονται για το κράτος του Ισραήλ

Τεράστια σε μέγεθος συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκε στην Φέντεραλ Πλάζα της Νέας Υόρκης στις 9 Ιουνίου του 2013 κατά του ψευδοκράτους του Ισραήλ και κατά του Σιωνισμού από τους Εβραίους που διαμένουν στην Αμερική.

Οι Εβραίοι που είναι από τα μεγαλύτερα θύματα των Σιωνιστικών-Φασίστικων πολιτικών μας υπενθυμίζουν ο,τι ο Σιωνισμός είναι ο νούμερο εχθρός της ανθρωπότητας και ο,τι όλοι οι λαοί είναι εξίσου θύματα της φασίστικης υπερεθνικής Σιωνιστικής Ελίτ

Τα σιωνοκινούμενα ΜΜΕ κατάφεραν και έπνιξαν αυτή την διαμαρτυρία αφού κανένα μέσο δεν την αναπαρήγαγε...

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ είναι ο μόνος δρόμος

Χ.Τ.

Η ΕΡΤ στα χέρια των εργαζόμενων

Έπειτα από γενική συνέλευση και μετά τις έντονες φήμες για συρρίκνωση της ΕΡΤ (1 κανάλι - 3 ραδιοσταθμοί) και απόλυση εκατοντάδων εργαζομένων, οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να πάρουν στα χέρια τους την κατάσταση. Έτσι, αποφασίστηκε να περάσει το κτίριο στα χέρια τους, να συστήσουν ομάδες περιφρούρησης εσωτερικά και εξωτερικά του κτιρίου, το πρόγραμμα να παίζει κανονικά, αλλά με συχνές παρεμβάσεις των εργαζομένων ώστε να συζητιούνται τα δίκαια αιτήματά τους. 

Αυτή τη στιγμή οι εργαζόμενοι είναι σε διαρκή συνέλευση και καλούν κόσμο για αλληλεγγύη στο κτίριο της Αγίας Παρασκευής. Σε λίγο θα αποφασιστεί το πρόγραμμα των δράσεων οι οποίες θα είναι διαρκείς και ανοιχτές στον καθένα και την καθεμία.

Η στήριξη των αγωνιζόμενων εργαζομένων της ΕΡΤ είναι υποχρέωση όλων μας.
πηγή : http://katalipsiesiea.blogspot.gr/2013/06/blog-post_7070.html

Ο Codex, το φθόριο, το Άουσβιτς, και η σύνδεση τους με την Μονσάντο

 Τι σχέση έχει ο Codex Alimentarius με τα επίσημα πρότυπα τροφίμων, την φθορίωση του νερού μας, με την σίτιση των ανθρώπων, τη γενοκτονία στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς, και την Monsanto, την εταιρεία που είναι υπεύθυνη για την προμήθεια γενετικώς μεταλλαγμένων τροφίμων στον κόσμο, τι κοινό έχουν όλοι αυτοί;

 

Υπάρχει κάποια σύνδεση που συνδέει όλους αυτούς τους φαινομενικά διαφορετικούς οργανισμούς μαζί;   Ναι, υπάρχει.

 

Στην πραγματικότητα, είναι τόσο άρρηκτη η σύνδεση που ο διαχωρισμός τους είναι σχεδόν αδύνατος.

Ας ξεκινήσουμε από την αρχή με το Άουσβιτς και να συνδέσουμε τις τελείες.

Άουσβιτς
Το Άουσβιτς ήταν γνωστό ως “το δίκτυο στρατόπεδων συγκέντρωσης και εξόντωσης που είχαν κατασκευαστεί και λειτουργούσαν στην πολωνική περιοχή που είχε προσαρτηθεί από τη ναζιστική Γερμανία κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.Ήταν το μεγαλύτερο από τα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης (Wikipedia ). “

Το Άουσβιτς είχε επίσης ένα εργοστάσιο που ονομαζόταν IG Άουσβιτς:

 

Το IG Άουσβιτς, που ιδρύθηκε στο Kattowitz στις 7 Απριλίου του 1941, επρόκειτο να είναι το μεγαλύτερο εργοστάσιο χημικών στην Ανατολική Ευρώπη και την ίδια στιγμή ένα δομικό στοιχείο στη διαδικασία του “εκγερμανισμού” της περιοχής. Σύμφωνα με το σχέδιο, οι εγκαταστάσεις παραγωγής χρησιμοποιούνταν για τον εφοδιασμό της αγοράς της Ανατολικής Ευρώπης με πλαστικές ύλες σε καιρό ειρήνης, μετά τη χρήση τους για την εν καιρώ πολέμου παραγωγής. Εκτός από τους γερμανικής καταγωγής ειδικευμένους εργαζομένους και εξαναγκασμένους εργάτες από όλη την Ευρώπη, ενας αυξημένος αριθμός των κρατουμένων από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς 

χρησιμοποιήθηκαν για την ανάπτυξη του γιγαντιαίου εργοτάξιου στο Άουσβιτς. Το 1942 η IG Auschwitz έχτισε το δικό της εταιρικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, Buna / Monowitz. ( Wollheim Memorial )
Στην πραγματικότητα, η IG Άουσβιτς σχεδιάστηκε από τη πρώτη κιόλας στιγμή να είναι ένα εξαιρετικά περίπλοκο χημικό εργοστάσιο, παράγοντας, εκτός από Buna, υψηλής απόδοσης καυσίμων σε θείο (περιλαμβάνεται και η βενζίνη αεροπλάνων και μαζούτ για ναυτική χρήση), διάφορα πλαστικά, συνθετικές ίνες, σταθεροποιητές, ρητίνες , μεθανόλη, άζωτο, και τα φαρμακευτικά προϊόντα. (Wollheim Memorial )

 

 

Η IG Farben, η οποία αποτελείτο από την BASF, Bayer, και Hoechst (σήμερα γνωστή ως η Aventis), ήταν η ιδιοκτήτρια του IG Άουσβιτς. Ένας άνδρας που ονομάζεται Frits Ter Meer ήταν στο Διοικητικό Συμβούλιο της IG Farben από την ίδρυσή της, και ήταν υπεύθυνος για την IG Auschwitz. Η IG Auschwitz είχε μια άμεση σχέση με το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς, στο μέτρο που χρησιμοποιούσε για καταναγκαστική εργασία τους κρατουμένους να εργαστούν στο εργοστάσιό της, καθώς επίσης και τους χρησιμοποιούσε ως πειραματόζωα .

 

Κάτω από την καθοδήγηση του Frits ter Meers, η IG Farben χρησιμοποίησε ένα πρόγραμμα φθορίωσης για τον έλεγχο του πληθυσμού στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς, σε κάθε συγκεκριμένη περιοχή, μέσω της μαζικής φαρμακευτικής αγωγής στα αποθέματα του πόσιμου νερού. “Με αυτή τη μέθοδο θα μπορούσαν να ελέγξουν τον πληθυσμό σε ολόκληρες περιοχές, μείωση του πληθυσμού με την φαρμακευτική αγωγή φθορίου (fluoride) στο νερό που θα παρήγαγε στειρότητα στις γυναίκες, και ούτω καθεξής. “( ShopUSI )

 

Ο Frits Ter Meer καταδικάστηκε τελικά στη Νυρεμβέργη με το αδίκημα της λεηλασίας και της δουλείας, αλλά η ποινή του μετριάστηκε και αυτό οφείλεται σε υψηλά ιστάμενους φίλους του.Ο Fritz στη συνέχεια πήγε και έγινε ένας από τους αρχιτέκτονες της Επιτροπής του Codex Alimentarius το 1962 / 3.

 

 

Codex Alimentarius
 

Ο Codex δημιουργήθηκε από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του Codex:

Η Επιτροπή του Codex Alimentarius δημιουργήθηκε το 1963 από τον FAO και τον ΠΟΥ για την ανάπτυξη προτύπων για τα τρόφιμα, τις κατευθυντήριες γραμμές και σχετικά κείμενα όπως κώδικες πρακτικής στο πλαίσιο του κοινου προγράμματος FAO / WHO Food Standards πρόγραμμα. Οι κύριοι στόχοι αυτού του προγράμματος είναι η προστασία της υγείας των καταναλωτών, η διασφάλιση δίκαιων εμπορικών πρακτικών στο εμπόριο τροφίμων, και η προώθηση του συντονισμού όλων των προτύπων για τα τρόφιμα έργο των διεθνών κυβερνητικών και μη κυβερνητικών οργανώσεων. ( Codex Alimentarius )

Η Επιτροπή του Codex Alimentarius υλοποιεί τα Πρότυπα με μεικτή επιτροπή εμπειρογνωμόνων FAO / WHO Food Program, σκοπός της οποίας είναι η προστασία της υγείας των καταναλωτών και η διασφάλιση δίκαιων πρακτικών στο εμπόριο τροφίμων. ( Βιολογικά Καταναλωτές )
Με άλλα λόγια, υπό την αιγίδα της “προστασία της δημόσιας υγείας και την διασφάλιση δίκαιων πρακτικών εμπορίου», η μεικτή επιτροπή εμπειρογνωμόνων FAO / WHO του Προγράματος Food Standards υλοποιείται από την Επιτροπή του Codex Alimentarius. Ο FAO και ο ΠΟΥ, βάζει τα πρότυπα, και η Επιτροπή του Κώδικα τα εφαρμόζει. Όλα τα μέλη του ΟΗΕ υποχρεούνται να συμμορφώνονται με αυτά τα πρότυπα.

Έτσι, τι σχέση εχει να κάνει ο Codex με την φθορίωση, και πόσο θα μπορούσε ένα πρόγραμμα μαζικής φθορίωσης να υλοποιηθεί χωρίς τη γνώση ή την συγκατάθεσή μας, στο πλαίσιο κατευθυντήριων γραμμών του Codex;

Η απάντηση είναι -οτι ο WHO έχει ήδη καθορίσει ότι το φθόριο θα πρέπει να συμπεριληφθεί στα τρόφιμά μας και στην παροχή νερού, διότι είναι “αναγκαίο για τη δημόσια υγεία:”
Πολλές χώρες που είναι σήμερα σε μια φάση μετάβασης στην διατροφή δεν έχουν επαρκή έκθεση σε φθόριο. Θα πρέπει να υπάρξει προώθηση επαρκούς έκθεσης στο φθόριο μέσω των κατάλληλων οχημάτων, για παράδειγμα, οικονομικά προσιτές οδοντόκρεμες, το νερό, το αλάτι και το γάλα. Είναι ευθύνη των εθνικών υγειονομικών αρχών να διασφαλίσουν την εφαρμογή των εφικτών προγραμμάτων φθορίου για τη χώρα τους. Έρευνα σχετικά με το αποτέλεσμα των εναλλακτικών κοινοτικών προγραμμάτων φθορίου θα πρέπει να ενθαρρυνθεί.
Εδώ είναι το έγγραφο αναφοράς:

Δίαιτα, Διατροφή, και πρόληψη των χρόνιων παθήσεων PDF
 
Το 1994 η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, με επιτροπή εμπειρογνωμόνων πρότεινε ένα επίπεδο φθορίου 0,5 με 1,0 mg / L (χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο) ( Wikipedia )

Επί του παρόντος, σύμφωνα με την οδηγία του ΠΟΥ για την φθορίωση του νερού, του αλατιού και του γάλατος ποικίλλει από χώρα σε χώρα. Η φθορίωση του νερού έχει εισαχθεί σε διαφορετικό βαθμό σε πολλές χώρες. Προβολή κάθε χώρας ΕΔΩ . Ένα ενδιαφέρον γεγονός που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι το πόσιμο νερό σε οποιοδήποτε μέρος της Γερμανίας δεν περιέχει φθόριο. Είναι απλή σύμπτωση το γεγονός ότι ένας από τους ιδρυτές της Επιτροπής του Codex Alimentarius συνέβη ακριβώς να είναι υπεύθυνος για το πρόγραμμα φθορίωσης του νερού στο Άουσβιτς, και ότι η Γερμανία είναι κατά κάποιον τρόπο απαλλαγμένη από την φθορίωση; Ή, μήπως ξέρουν κάτι που εμείς δεν ξερουμε.

 

Η παραπλάνηση της Δημόσιας Φθορίωσης

 

Οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι το πρόγραμμα φθορίωσης του νερού εισήχθει σε μας σαν την «θεραπεία για τις οδοντικές νόσους” και την θεραπεία για τις κοιλότητες (κουφάλες). Αυτό είναι καθαρή προπαγάνδα και έχει συζητηθεί στα έγγραφα της ίδιας της EPA, η οποία κατατάσει το φθόριο στη λίστα των λοιμωδών ρύπων καθώς και σε αμέτρητες άλλες επαγγελματικές δημοσιεύσεις. Ωστόσο, το πρόγραμμα μαζικής φθορίωσης του νερού συνεχίζεται, με αποτέλεσμα τα τρόφιμα και τα υγρά που χρησιμοποιούν αυτό το μολυσμένο νερό να περιέχουν επίσης φθόριο.
Σύμφωνα με το CDC:

” Το φθοριωμένο νερό διαχέεται σε όλο τον πληθυσμό των κατοίκων των μη φθοριωμένων κοινοτήτων, καταναλώνοντας όλο και περισσότερο τα τρόφιμα και τα ποτά επεξεργασίας και εμφιάλωσης των φθοριωμένων κοινοτήτων. Έτσι, πολλά άτομα που διαμένουν σε μη φθοριωμένες κοινότητες έχουν ωφεληθεί από τις πολιτικές της φθορίωσης ».
Αυτό ονομάζεται «ανάπτυξη της δυνατότητας φθοριώσης.” ( CDC )
Έτσι βλέπετε, οτι η χώρα μας (Αμερική) έχει συμμορφωθεί με την πολιτική φθορίωσης των Ηνωμένων Έθνων / ΠΟΥ / FAO / Codex και εμείς οι άνθρωποι δεν ξέρουμε ακόμη τίποτα. Ακριβώς όπως οι κρατούμενοι στο Άουσβιτς πιθανότατα δεν γνώριζαν ότι επρόκειτο να υποβληθούν σε ένα πρόγραμμα φθορίωσης και να δηλητηριαστούν με το νερό τους έως ότου ήταν πολύ αργά. Εάν τα τρόφιμα παράγονται με χρήση φθοριωμένου νερού, τότε περιέχουν φθόριο. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να μολύνετε το νερό, και το κύκλωμα των τροφίμων φροντίζει για τα υπόλοιπα.
Ο παρακάτω πίνακας δείχνει πόσο ” συμμόρφωμενές” είναι οι ΗΠΑ: εκατοστιαίο ποσοστο του πληθυσμού των ΗΠΑ σε φθόριο

Και αν κάποιοι από εσάς ακόμη αναρωτιούνται αν ακολουθούμε πραγματικά τις εντολές του Codex, να μην αναρωτιούνται πλέον. Πολλοί δεν το γνωρίζουν αυτό, αλλά ο «Codex» αποτελείται ήδη από 300 περίπου επίσημα πρότυπα για τα τρόφιμα, μερικά από τα οποία έχουν «παγκόσμια δράση», δεδομένου ότι είναι ήδη από το 1966 ( Rath Foundation). Γι ‘αυτό δεν θα πρέπει να έρθει ως μια μεγάλη έκπληξη η ανακάλυψη ότι η φθορίωση είναι ακριβώς μια άλλη πτυχή αυτού του προγράμματος.

 

Η σύνδεση με την Monsanto

 

 

Η Monsanto, Cargill, BASF, Bayer, και η Aventis (ή IG Farben) είναι όλες σε συνεργασία κάτω από τη σημαία Crop Science (Επιστημονική Σοδειά). Είναι συνεργάτες με διάφορους τρόπους, όπως:
BASF Plant Science και Monsanto επεκτείνουν τη συνεργασία τους για τη μεγιστοποίηση της απόδοσης των καλλιεργειών.
Η Monsanto, και η Bayer συνεργάζονται στην ανοχή για τα ζιζανιοκτόνα
Συγχωνεύσεις και εξαγορές
Monsanto και Cargill συνεργάζονται 

 

Η Monsanto και η Cargill είναι μία 50/50 εταιρική επιχείρηση. Η Monsanto παράγει τους σπόρους, οι οποίοι παράγουν τις καλλιέργειες, και η Cargill παράγει το λίπασμα.

Η Cargill, επίσης, συμβαίνει ακριβώς να είναι υπεύθυνη για το 70-75% των επικίνδυνων αποβλήτων το hydrofluosilicic οξύ που χρησιμοποιείται σε προγράμματα φθορίωσης. ( φθόριο Δίκτυο Δράσης )
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ θεωρεί ότι η βασική χημική σύνθεση του hydrofluosilicic οξύ,είναι ένα τοξικό απόβλητο , και για το φθόριο το ίδιο όταν πετιέται στη παροχή νερού.

Λόγω της προφανής ενδιαφέρουσας πτυχής αυτής της «πολιτικής διάθεσης αποβλήτων», υπήρξε φυσικά αρκετή περιέργεια σχετικά με την ασφάλεια αυτής της πρακτικής στην δημόσια υγεία.Προφανώς, όμως, δεν υπάρχουν μελέτες ασφάλειας για την κυβέρνηση που διατίθενται σήμερα για το fluosilicic οξύ. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η κυβέρνηση στηρίζει την πολιτική της φθορίωσης τους στην υπόθεση ότι δεν υπάρχει χημική διαφορά, μετά την αραίωση στην παροχή νερού, μεταξύ της φαρμακευτικής ποιότητας του φθοριούχου νατριού και του βιομηχανικού οξέος του hydrofluosilicic οξύ. ( Το φθόριο Δίκτυο Δράσης )

 

Το Όρεγκον, το οποίο είναι πολύ χαμηλά στον κατάλογο φθορίωσης μόνο 19,4% φθορίωση, προσπαθεί να αυξήσει το επίπεδο σημαντικά. Το 2007,με το νομοσχέδιο ΗΒ 3099 ,νομοσχέδιο για τη φθορίωση του νερού, απαιτούσε από τους προμηθευτές νερού της κοινότητας να εξυπηρετήσουν περισσότερα από 10.000 άτομα για μια “άριστη φθοριώση.”

 

Ευτυχώς, δεν πέρασε. Αν περάσει, θα αυξηθουν τα επίπεδα φθορίου στο Όρεγκον κατά 68% . Καλό για την Cargill και την Monsanto, κακό για εμάς.

Λόγοι για να μην φθοριώνεται το νερο
Η ακόλουθη μερική λίστα καταρτίζεται από τον κατάλογο Alert Φθόριο :
Το φθόριο είναι ένα αθροιστικό δηλητήριο.
Χρωμοσωμική βλάβη
Νεφρά
Εγκέφαλος
Aλτσχάιμερ
Αρουραίοι που έλαβαν φθόριο πριν από την γέννηση ανέπτυξαν υπερκινητική συμπεριφορά. Οι δόσεις όταν δινόνταν μετά τη γέννηση έδειξαν μείωση της δραστηριότητας υπο-δραστηριότητα ή το σύνδρομο του “αραχτός του καναπέ” ​​)

Μείωση του IQ
Πρόωρη έναρξη της εφηβείας
Επηρεάζει τον θυρεοειδή αδένα
Αρθρίτιδα
Καρκίνος
Υπογονιμότητα
Βλάβη στα οστά – τα κάνει εύθραυστα

 

Αν κάποιος θέλει το φθόριο, τότε αφήστε τον / την να πάρει. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτό. Αλλά βίαια να προμηθεύεις αυτό το δηλητήριο σε ένα ανυποψίαστο και απρόθυμο λαό, χωρίς προηγούμενη γνώση ή συγκατάθεση είναι εγκληματικό.

 

Δεν είμαστε φυλακισμένοι στο Άουσβιτς …. Ακόμα.

 

Το φθόριο δίνονταν στους κρατουμένους του Άουσβιτς με σκοπό να τους κρατούν σε κατατονία ώστε να μπορούν να τους διαχειρίζονται εύκολα.
 

Στην Ελλάδα η  ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΗ γράφει :
”Γνώριζα ότι από 2ετίας περίπου, κατάφεραν δυστυχώς και “πέρασαν” και στην Ελλάδα την φθορίωση του πόσιμου νερού. Αυτό που δεν ήξερα με βεβαιότητα (γιατί οι πληροφορίες ήταν αντικρουόμενες), ήταν το αν έχει ήδη αρχίσει να πραγματοποιείται. Αυτό, μέχρι….. προχθές, που το επιβεβαίωσα από επίσημα χείλη (χωρίς ακόμα να μάθω αν γίνεται σε όλη την επικράτεια).”Για την αποφυγή της φθορίωσης του νερού είναι σημαντικό να μην πουληθούν οι εταιρείες αυτές Κοινής Ωφέλειας στον ιδιωτικό τομέα αν και το Σύνδρομο του Καναπέ σαρώνει τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα.

ΠΗΓΗ: farmwars.info, episthmi.blogspot.gr

Γεωμηχανική: Οι αλχημιστές του 21ου αιώνα

 

Η γεωμηχανική αποτελεί ένα άκρως επικίνδυνο πείραμα αλλά και προπέτασμα καπνού για την καταστροφή του πλανήτη από μεγάλες βιομηχανίες.

 

Όταν πριν από μερικές δεκαετίες εξερράγη το ηφαίστειο Πινατούμπο στις Φιλιππίνες οι επιστήμονες παρακολούθησαν έκπληκτοι μια παράπλευρη ωφέλεια από τη μανία της φύσης. Περίπου 20 εκατομμύρια τόνοι διοξειδίου του θείου, που εκλύθηκαν στην ατμόσφαιρα, δημιούργησαν μια ομπρέλα γύρω από τον πλανήτη που αντανακλούσε μέρος τη θερμότητας του ήλιου προς το διάστημα.

Το αποτέλεσμα ήταν η θερμοκρασία του πλανήτη μας να μειωθεί κατά μισό βαθμό, καθυστερώντας για μικρό χρονικό διάστημα περίπου ενός έτους τις επιπτώσεις από την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Έκτοτε ομάδες επιστημόνων έχουν παρουσιάσει δεκάδες ιδέες για το πως ο άνθρωπος θα μπορούσε να μιμηθεί αυτό το φυσικό φαινόμενο για να προστατέψει τον πλανήτη από την καταστροφή που ο ίδιος επιφέρει με την ανεξέλεγκτη βιομηχανική παραγωγή και το βιασμό του περιβάλλοντος. Ανάμεσα στις προτάσεις περιλαμβάνεται η δημιουργία τεχνητών ηφαιστείων ή ακόμη και η τοποθέτηση τεράστιων κατόπτρων στο διάστημα τα οποία θα στέλνουν την ηλιακή ενέργεια σε άλλη κατεύθυνση επιτρέποντας στον πλανήτη να ψυχρανθεί. Πολύ πιο λογικές φαντάζουν οι προτάσεις που περιλαμβάνουν τον ψεκασμό των ωκεανών ή της στρατόσφαιρας με σωματίδια που θα αντανακλούν μεγάλο τμήμα της ηλιακής ακτινοβολίας λειτουργώντας σαν ασπίδα προστασίας.

Οι τελευταίες προτάσεις μάλιστα συνέπεσαν με το σήμα κινδύνου που εξέπεμψε το αμερικανικό Εθνικό Κέντρο Ωκεάνιων και Ατμοσφαιρικών ερευνών ότι η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα, που προκαλεί την υπερθέρμανση του πλανήτη, ξεπέρασε τα όρια συναγερμού που είχαν θέσει ειδικοί ερευνητές των Ηνωμένων Εθνών.
Τις τελευταίες εβδομάδες λοιπόν ορισμένα από τα εγκυρότερα έντυπα του πλανήτη άρχισαν να ξιφουλκούν για το αν μια τέτοια ενέργεια αποτελεί το μέλλον για τη διάσωση του πλανήτη ή αν θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου προκαλώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις στο παγκόσμιο οικοσύστημα οι οποίες τελικά θα επιταχύνουν την καταστροφή.

Η συζήτηση μοιάζει βγαλμένη από μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν όπου οι φανταστικοί επιστήμονες πίστευαν ότι μπορούν να επηρεάσουν την περιστροφή της Γης με μια τεράστια έκρηξη, η οποία θα έσωζε τελικά τον πλανήτη από επερχόμενη καταστροφή.
Πίσω όμως από τις μυθιστορηματικές αφηγήσεις και τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας κρύβονταν οργανωμένα συμφέροντα και λόμπι μεγάλων βιομηχανιών από τις ΗΠΑ και άλλες ανεπτυγμένες οικονομίες.

Όπως εξηγούσε προ ημερών ο Κλιβ Χάμιλτον, συγγραφέας του βιβλίου «Οι κυρίαρχοι της Γης – το τέλος της βιομηχανικής» το τελευταίο διάστημα η ιδέα της γεωμηχανικής προωθείται από πανίσχυρα υπερσυντηρητικά ιδρύματα ερευνών όπως το Cato Institute, το Hertland Institute και το American Enterprise Institute (AEI) τα οποία στο παρελθόν έχουν υποστηρίξει το δικαίωμα των μεγάλων βιομηχανιών να συνεχίσουν να μολύνουν ανενόχλητες τον πλανήτη. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με δημοσιεύματα της εφημερίδας Guardian το AEI είχε λάβει 1.6 εκατομμύριο δολάρια από τον πετρελαϊκό κολοσσό ExxonMobil για να προωθήσει την ιδέα ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου δεν οφείλεται σε ανθρώπινη παρέμβαση. Σύμφωνα πάντα με τον Guardian το ΑΕΙ προσέφερε τότε 10.000 δολάρια και σειρά πολυτελών ταξιδιών σε όσους επιστήμονες αμφισβητούσαν δημοσίως τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΟΗΕ που απέδιδαν την υπερθέρμανση στην δράση των μεγάλων βιομηχανιών σε όλο τον κόσμο.

Τα συγκεκριμένα ιδρύματα λοιπόν φτάνουν σήμερα στο σημείο να ισχυρίζονται ότι διαθέτουν μια λύση σε ένα πρόβλημα το οποίο μέχρι πρότινος σχεδόν δεν αναγνώριζαν ότι υπάρχει. Η νέα στάση τους φαίνεται να συνοψίζεται στη σκέψη ότι οι κυβερνήσεις είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, έστω και μελλοντικά, και συνεπώς δεν υπάρχει κανένας λόγος να τεθούν περιορισμοί στην ανεξέλεγκτη δράση των πλέον ρυπογόνων πολυεθνικών. Αντί για την αντιμετώπιση του προβλήματος δηλαδή προτείνουν μερική αντιμετώπιση των συμπτωμάτων.
Ενώ όμως η σχετική φιλολογία δείχνει να έχει προς το παρόν αμιγώς προπαγανδιστικό χαρακτήρα κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί εάν ξεκινήσουν μεγάλης κλίμακας πειράματα για την τεχνική αλλαγή του κλίματος του πλανήτη.

Αν και οι σχετικές προτάσεις της γεωδυναμικής παραμένουν ακόμη στο επίπεδο της επιστημονικής έρευνας αρκετές εταιρείες αλλά και αυτόνομοι επιχειρηματίες αρχίζουν να δείχνουν ενδιαφέρον (ή τουλάχιστον να ισχυρίζονται δημοσίως ότι δείχνουν ενδιαφέρον). Ο Μπιλ Γκέιτς έχει ήδη φροντίσει να επενδύσει στη γεωδυναμική αλλά και να κατοχυρώσει δικαιώματα ευρεσιτεχνίας σε αρκετές από τις προτεινόμενες τεχνικές της γεωδυναμικής. Ενδιαφέρον όμως εκφράζουν δημοσίως και εταιρείες όπως η Shell και η Exxon.

Ένα από τα προβλήματα που προκύπτουν από το ξαφνικό ενδιαφέρον εκατοντάδων επιχειρηματιών για τη γεωδυναμική είναι ότι ομάδες ερευνητών αρχίζουν να πραγματοποιούν ανεξέλεγκτα πειράματα σε ερημικές εκτάσεις ή ακόμη και σε ωκεανούς.

Καθώς η γεωμηχανική μετατρέπεται στο νέο Ελντοράντο της τεχνολογίας οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες λειτουργούν λίγο έως πολύ σαν τους νέους αλχημιστές του Μεσαίων που προσπαθούν να μετατρέψουν τον άνθρακα σε χρυσό. Και ενώ η δράση των αλχημιστών ήταν απλώς άσκοπη, οι διάδοχοί τους μπορεί να αποδειχθούν επικίνδυνοι.

Πριν από λίγους μήνες έγινε γνωστό ότι ο Αμερικανός επιχειρηματίας Ρας Τζορτζ πήρε ένα πλοίο από την Βρετανική Κολομβία του Καναδά και άρχισε να ρίχνει στη θάλασσα μεγάλες ποσότητες από έναν ειδικό πολτό μετάλλων. Σύμφωνα με τη θεωρία του ο πολτός θα βοηθούσε στην ανάπτυξη φυκιών τα οποία θα απορροφούσαν διοξείδιο του άνθρακα και στη συνέχεια θα βυθίζονταν στον ωκεανό.
Σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστούν σχετικά φαινόμενα η Διάσκεψη του ΟΗΕ για την Βιοποικιλότητα υιοθέτησε ορισμένες μη δεσμευτικές αποφάσεις που απαγορεύουν την πραγματοποίηση πειραμάτων βιομηχανικής σε μεγάλα οικοσυστήματα. Καθώς όμως αυτές οι οι αποφάσεις δεν πέρασαν στις εθνικές νομοθεσίες των χωρών μελών πρακτικά δεν υπάρχει κανένας περιορισμός σε επιστήμονες ή επιχειρηματίες- μεσίες που πιστεύουν ότι μπορούν να σώσουν την ανθρωπότητα… πάντα με το αζημίωτο.

Άρης Χατζηστεφάνου

πηγή :  http://info-war.gr/2013/06/%CE%B3%CE%B5%CF%89%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CE%BB%CF%87%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-21%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%B9%CF%8E%CE%BD/

Ρίχνουν τα πολιτικοποιημένα προφιλ στο Facebοok

Τετάρτη 5 Ιουνίου και με τα επεισόδια στην Τουκία να συνεχίζονται,το Facebook ξαφνικά άρχισε να κλείνει λογαριασμούς χρηστών με έντονη πολιτικοποιημένη και αντιεξουσιαστική ταυτότητα

Είναι μία απόπειρα φίμωσης που επιχειρείτε μέσα από το Facebook αφού φαίνεται ο,τι το σύστημα φοβάται την εξάπλωση και στην Ελλάδα

Στους κατόχους αυτών των προφίλ ζητήθηκε αντίγραφο της ταυτότητας εφόσον ήθελαν να πάρουν πίσω τον λογαριασμό τους.



Αυτό βέβαια που διαφεύγει από τους φωστήρες που διαχειρίζονται το Facebook είναι ο,τι ο πραγματικός αγώνας βρίσκεται στους δρόμους και όχι στο διαδίκτυο και εκεί δεν μπορούν να μας καταστείλουν ποτέ.

Χ.Τ.

Σταυροφορίες: Μια αιματοβαμμένη ιστορική περιπέτεια

Για την «απελευθέρωση των Αγίων Τόπων» η εξαθλιωμένη Δύση κατέσφαξε και καταλήστεψε την εύπορη Ανατολή.
Άρθρο του Θεόδωρου Καρζή που δημοσιεύτηκε στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Το προσκύνημα στους Αγίους Τόπους ήταν μια θρησκευτική πρακτική καθιερωμένη από τον 4ο κιόλας μεταχριστιανικό αιώνα, στις απαρχές της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Μετά το γνωστό από την Ιστορία θρησκευτικό ταξίδι της αγίας Ελένης, μητέρας του Μεγάλου Κωνσταντίνου, στην Ιερουσαλήμ, μυριάδες προσκυνητές απ’ όλα τα σημεία της «Νέας Ρώμης» βάλθηκαν να πορεύονται στα βήματά της, για ν’ αποτίσουν φόρο τιμής και πίστης στον Ιησού. Η πρακτική αυτή δεν διακόπηκε ούτε μετά την αραβική κατάκτηση μεγάλου μέρους της Ανατολής. Αντίθετα, μάλιστα, διευρύνθηκε, αφού προσκυνητές άρχισαν να συρρέουν και από τη μακρινή –για τα συγκοινωνιακά μέσα της εποχής– Δυτική Ευρώπη, ακόμη και από την Αγγλία.

Στα ομαδικά εκείνα χριστιανικά προσκυνήματα, από τη μουσουλμανική πλευρά δεν εκδηλωνόταν καμιά επίσημη παρέμβαση. Μπορεί η αραβική διοίκηση να ελεεινολογούσε τους χριστιανούς που δεν εννοούσαν να πιστέψουν στον Μωάμεθ, αλλά τους ανεχόταν. Σε χρονικά της εποχής αναφέρεται πως οι χριστιανοί της Ανατολής ζούσαν με τους Άραβες κατακτητές ειρηνικά και ελεύθερα, αν δεν ευημερούσαν κιόλας. Αυτό ίσχυε πολύ περισσότερο για τους οπαδούς των πολυάριθμων χριστιανικών αιρέσεων που, ενώ είχαν υποστεί συνεχείς διωγμούς από τη βυζαντινή διοίκηση, τώρα απολάμβαναν την αραβική αδιαφορία για τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους. Η ανεκτική αυτή συμπεριφορά αναγνωριζόταν και από ορθόδοξους εκκλησιαστικούς παράγοντες. Τον 9ο αιώνα, ο Πατριάρχης της Αντιόχειας Θεοδόσιος έγραφε, μεταξύ άλλων, στον Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης Ιγνάτιο:

Εικόνες Σταυροφόρων του 12ου αιώνα, καθώς «μάχονται τους Σαρακηνούς». Αλλά εκτός από τους «Σαρακηνούς», οι αυτοκαλούμενοι «απελευθερωτές των Αγίων Τόπων» κατέστρεψαν ολοκληρωτικά και τη χριστιανικότατη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

«Οι μουσουλμανικές Αρχές είναι δίκαιες και ούτε μας βλάπτουν ούτε μας συμπεριφέρονται βίαια».1

Ωστόσο, η ανεκτική συμπεριφορά των Αρχών δεν σήμαινε αυτόματα και την ασφάλεια των προσκυνητών. Κάθε άλλο. Οι κίνδυνοι των μακρινών εκείνων ταξιδιών ήταν πολλοί και μεγάλοι, όπως προκύπτει και από την ακόλουθη δραματική περίπτωση, που αναφέρεται σε μεσαιωνικό χρονικό:

Το έτος 1065, ο επίσκοπος της Βαμβέργης αιδεσιμότατος Γκίντερ (Günther) αποφάσισε να πάει στους Αγίους Τόπους. Μόλις η απόφασή του έγινε γνωστή, αυθωρεί εμφανίστηκαν και δήλωσαν συνοδοιπόροι του 12.000 άνθρωποι, άντρες, γυναίκες και παιδιά (!), ανάμεσά τους «και πρίγκιπες και βαρόνοι και πλούσιοι και φτωχοί». Σε πρώτη φάση, η ειρηνική ανθρωποθάλασσα κατόρθωσε να φτάσει στην Παλαιστίνη χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες και βάδισε προς την Ιερουσαλήμ. Καθώς όμως βρισκόταν μεταξύ Καισάρειας και Ραμάλας, ξαφνικά ξεπρόβαλε μια μεγάλη ομάδα Βεδουίνων, που άρχισε να εκτοξεύει εναντίον της καταιγισμό από βέλη. Από τους προσκυνητές, μερικοί «αναγκάστηκαν να πολεμήσουν», αναφέρει το χρονικό, άλλοι χρησιμοποίησαν για προστασία τις άμαξες που μετέφεραν τα γυναικόπαιδα, άλλοι απλώς γονάτισαν και προσεύχονταν, ελπίζοντας στην εξ ουρανού σωτηρία. Η σφαγή και η λεηλασία των αποσκευών κράτησε δύο ολόκληρες μέρες και «τελείωσε μόνο όταν τελείωσαν τα βέλη των ληστών και όταν άλλη λεία δεν είχε απομείνει»2.

Αρχίζουν οι Σταυροφορίες

Το έτος 1095, σε μια καθολική Σύνοδο στη γαλλική πόλη Κλερμόν (Clairmont), ο Πάπας Ουρβανός Β’ ρίχνει ξαφνικά την πρόταση μιας χριστιανικής «Σταυροφορίας για την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων από τους απίστους». Η ιδέα δεν ήταν καινούρια, γιατί ήδη είχαν οργανωθεί «μικροσταυροφορίες» με στόχο χριστιανούς αιρετικούς, τόσο στη Γαλλία όσο και τη Γερμανία. Αλλά το καινούριο ήταν ότι αυτή τη φορά, κατά τον Ουρβανό, έπρεπε η Ευρώπη να εκστρατεύσει κατά της Ανατολής.

Η Δ΄ Σταυροφορία ήταν η μοιραία για την Κωνσταντινούπολη. Το έτος 1204, η άλλοτε «βασιλίς των πόλεων», ύστερα από σκληρή πολιορκία, θα πέσει στα χέρια των Σταυροφόρων. Είχαν ξεκινήσει για «ν’ απελευθερώσουν τους Αγίους Τόπους» και κατέληξαν να υποδουλώσουν τη μεγαλύτερη χριστιανική πρωτεύουσα. Εδώ μια έγχρωμη εικόνα από κώδικα του 15ου αιώνα, που αναπαριστά την τελική επίθεση των πολιορκητών και την αναρρίχησή τους στα τείχη της πόλης (Παρίσι, Βιβλιοθήκη του Ναυστάθμου).

Νεότεροι ιστορικοί έχουν αμφισβητήσει κατά πόσον η παπική πρόταση είχε πράγματι θρησκευτική βάση και όχι έναν πολύ διαφορετικό στόχο: την απαλλαγή της φτωχής Ευρώπης από τις εξαθλιωμένες μάζες της, που απειλούσαν τα κοινωνικά της θεμέλια, και τη διαρπαγή των θησαυρών της εύπορης Ανατολής. Όπως κι αν έχει το πράγμα, ο Πάπας απηύθυνε προς όλους τους καθολικούς ένα φλογερό διάγγελμα, μαζί με την ιερή υπόσχεση ότι: «Αν αυτοί που θα πάνε εκεί κάτω κατά το ταξίδι χάσουν τη ζωή τους στην ξηρά ή τη θάλασσα ή τη μάχη εναντίον των απίστων, οι αμαρτίες τους θα συγχωρεθούν την ίδια ώρα. Την άφεση τους την παραχωρώ με τη θέληση του Θεού, που Εκείνος μού την παραχώρησε».3

Το διάγγελμα δεν έχει διασωθεί ολόκληρο, αλλά ένας πασίγνωστος κληρικός της εποχής, ο Ροβέρτος ο Μοναχός4, βεβαιώνει ότι περιελάμβανε και μια παράγραφο που αντιπαρέβαλλε τον πλούτο της Ανατολής με τη φτώχεια της Δύσης. Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς την απήχηση που είχε ένα τέτοιο διάγγελμα σε πληθυσμούς θρησκομανείς και ενδεείς. Οι αμαρτωλοί από τη μια, δηλαδή όλοι, και οι πειναλέοι από την άλλη, δηλαδή οι περισσότεροι, άρπαξαν την ουρανοκατέβατη ευκαιρία ν’ ανταλλάξουν τη φτώχεια με τον πλούτο στη γη και την Κόλαση με τον Παράδεισο στον ουρανό. Μυριάδες άνθρωποι απ’ όλη την Ευρώπη άρχισαν να συρρέουν εκεί όπου οργανωνόταν η μεγάλη στρατιά για τον ιερό πόλεμο, άλλοι σιδερόφραχτοι και άλλοι ρακένδυτοι, άλλοι ένοπλοι και άλλοι άοπλοι. Άντρες, γυναίκες, παιδιά. Έτσι ξεκίνησε η πρώτη από τις οκτώ Σταυροφορίες που επρόκειτο να επακολουθήσουν και που η ιστορική διαδρομή τους θα διαρκούσε σχεδόν τρεις αιώνες.

Διασχίζοντας το Βυζάντιο

Η πορεία από την Κεντρική Ευρώπη προς την Ιερουσαλήμ περνούσε, φυσικά, μέσα από τα βυζαντινά εδάφη. Η ετερόκλητη στρατιά των βαρόνων, των κουρελήδων, των παπάδων και των γυναικόπαιδων προχώρησε προς τη Βαλκανική και, το δεύτερο χρόνο της πορείας, έφτασε μπροστά στα τείχη της Κωνσταντινούπολης. Στο διάστημα αυτό είχε λεηλατήσει και είχε ρημάξει όσες πολιτείες ή χωριά είχαν την ατυχία να βρεθούν στο δρόμο της.

Αυτοκράτορας ήταν τότε ο Αλέξιος Κομνηνός (1081-1118), άνθρωπος με στρατηγικά προσόντα, αλλά με εξασθενημένο κράτος, που βλέποντας αυτό το συρφετό τρόμαξε και αναρωτιόταν τι να πράξει. Από την απορία του τον έβγαλε ένας από τους αρχηγούς της εκστρατείας, ο κόμης Βοημούνδος Α’ (Bohemond), που ζήτησε να τον συναντήσει και του υπέβαλε αίτηση για αυτοκρατορική άδεια διέλευσης της Σταυροφορίας από τα βυζαντινά εδάφη, προκειμένου αυτή να φτάσει στον τελικό στόχο: την Ιερουσαλήμ.

Το έτος 1095, σε μια καθολική Σύνοδο στη γαλλική πόλη Κλερμόν, ο Πάπας Ουρβανός Β΄ ρίχνει ξαφνικά την πρόταση μιας χριστιανικής «Σταυροφορίας για την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων από τους απίστους».

Ο Αλέξιος, μετά από πολλές διαπραγματεύσεις και άλλους τόσους δισταγμούς, αναγκάστηκε να συμφωνήσει, καθώς από τις επάλξεις των τειχών έβλεπε τα απειλητικά στίφη των «στρατιωτών του Χριστού» συγκεντρωμένα γύρω από την Κωνσταντινούπολη, έτοιμα να δώσουν το λόγο στα όπλα.

Όμως, οι επιπτώσεις της «άδειας» ήταν τόσο καταστροφικές, όσο θα ήταν και η διέλευση ενός απροκάλυπτα εχθρικού στρατεύματος. Από όπου κι αν πέρασαν οι ομόθρησκοι του αυτοκράτορα λεηλάτησαν και ρήμαξαν τον τόπο, όπως είχαν κάνει και κατά την πρώτη φάση της πορείας τους προς το Βυζάντιο. Σκότωσαν άντρες και βίασαν γυναίκες, χωρίς καμιά διάκριση αν τα θύματά τους ήταν μουσουλμάνοι ή χριστιανοί. Κι επειδή τη Σταυροφορία αυτή, όπως είπαμε, διαδέχτηκαν πολλές άλλες, τελικά οι επιδρομείς προκάλεσαν διοικητική εξάρθρωση, κρατικό κατακερματισμό, πληθυσμιακή αιμορραγία, ακόμη και εθνολογική αναστάτωση. Το τελευταίο, εξαιτίας των αναρίθμητων βιασμών και επιμειξιών με το θηλυκό πληθυσμό, από όπου προέκυψε ένα νέο γένος: οι λεγόμενοι «Γασμούλοι», βλαστοί των διασταυρώσεων και, φυσικά, άτομα χωρίς φυλετική συνείδηση.

Η ολοκλήρωση της βυζαντινής τραγωδίας θα έρθει το μοιραίο έτος 1204, με την Δ΄ Σταυροφορία, οπότε οι σιδερόφραχτες στρατιές της πετυχαίνουν να κυριέψουν την Κωνσταντινούπολη, μετατρέποντάς τη σ’ ένα από τα λατινικά ψευδοκράτη που είχαν ιδρύσει στην Ανατολή.

Αλλά η ολοκλήρωση της βυζαντινής τραγωδίας θα έρθει το μοιραίο έτος 1204, με την Δ’ Σταυροφορία, οπότε οι σιδερόφραχτες στρατιές της πετυχαίνουν να κυριέψουν την Κωνσταντινούπολη, μετατρέποντάς τη σ’ ένα από τα λατινικά ψευδοκράτη που είχαν ιδρύσει στην Ανατολή. Στα 57 χρόνια που διήρκεσε η Φραγκοκρατία, ποτέ η άλλοτε «βασιλίς των πόλεων» δεν είχε γνωρίσει τόση δυστυχία, κατάπτωση και αθλιότητα. Και μπορεί η πρωτεύουσα να ξαναπέρασε στα χέρια του Μιχαήλ Παλαιολόγου της Νίκαιας, αλλά το μίσος των Ελλήνων για τους Φράγκους ρίζωσε από τότε τόσο βαθιά, ώστε μερικοί να προτιμούν από αυτούς ακόμη και την υποδούλωση στους Τούρκους! «Δύο κακών προκειμένων το μη χείρον βέλτιστον»… Τέσσερις αιώνες αργότερα, επί Τουρκοκρατίας, ένας Δυτικός περιηγητής που πέρασε από την Πόλη θ’ ακούσει Ελληνίδες νοικοκυρές –όπως λέει– να τον φωνάζουν skylofranco5.

Μαρτυρίες φρίκης

Για να ξαναγυρίσουμε στην πορεία προς την Ιερουσαλήμ, τα όσα είπαμε έως τώρα για τη συμπεριφορά των «στρατιωτών του Χριστού» μόνο μια πολύ ωχρή ιδέα δίνουν της πραγματικότητας. Σε μερικές περιπτώσεις, η θηριωδία και η κτηνωδία τους ξεπέρασε τα όρια της φαντασίας. Θα μπορούσε, μάλιστα, κανείς να θεωρήσει ότι τα όσα γράφτηκαν σχετικά δεν είναι παρά κακοήθη εφευρήματα των εχθρών της χριστιανικής Δύσης, αν δεν υπήρχαν μαρτυρίες από τους ίδιους τους ανθρώπους που έλαβαν μέρος στην Α’ Σταυροφορία.

Η Ιερουσαλήμ, επιτέλους, απελευθερώθηκε από τους απίστους και οι απελευθερωτές της έχουν επιδοθεί σε μιαν απ’ άκρη σε άκρη λεηλασία της. Η μικρογραφία αυτή, από χειρόγραφο του 15ου αιώνα, απεικονίζει τη στιγμή όπου η λεία συγκεντρώνεται σε κεντρικό σημείο της πόλης, υπό τα βλέμματα των πριγκίπων και των βαρόνων. Αυτοί θα ορίσουν τον τρόπο της διανομής της (Σαντιγύ, Μουσείο Κοντέ).

Όπως, από το Γάλλο χρονικογράφο Ραούλ ντε Καν (Raoul de Caen): «Στη Μάαρα –πόλη κοντά στην Αντιόχεια– οι δικοί μας έβραζαν σε χύτρες τους ανθρώπους και καταβρόχθιζαν παιδιά ψημένα στη σούβλα». Ή από τον ομόθρησκο και συμπολεμιστή του Αλβέρτο του Αιξ (Albert d’ Aix): «Οι δικοί μας όχι μόνο δεν ένιωθαν απέχθεια να τρώνε Τούρκους και Σαρακηνούς, αλλά έτρωγαν και σκύλους». Ή, ακόμη, από τον Γιβέρτο του Νοζάν (Guibert de Nogent): «Και στη Μάαρα και παντού αλλού υπήρχαν καταγής κομμάτια από μουσουλμανικά πτώματα. Η πείνα, τότε, ανάγκασε τους στρατιώτες μας να κάνουν πράξεις κανιβαλισμού –αλλά να ξέρουμε πως οι Φράγκοι τα έπρατταν αυτά μυστικά και όσο πιο σπάνια ήταν δυνατόν. Τότε, μια ειδεχθής φήμη κυκλοφόρησε ανάμεσα στους απίστους: έλεγαν ότι υπήρχαν άντρες στο φράγκικο στρατό που από γούστο τρέφονταν με σώματα Σαρακηνών. Όταν το άκουσαν αυτό οι Ταφούροι, οι πιο εξαθλιωμένοι από τους πεζικάριους και μάλλον περιθωριακοί, για να εντυπωσιάσουν τον εχθρό ψήσανε στη φωτιά το κομματιασμένο σώμα ενός Τούρκου, σαν να ήταν κρέας για γεύμα, και το επιδείκνυαν στους άντρες του τουρκικού στρατού».6

Λίγο πριν από την κατάληψη της Αντιόχειας, όπου οι εισβολείς δεν άφησαν λίθον επί λίθου και άνθρωπον εν ζωή, ένας πολύ ισχυρός σεισμός συγκλόνισε το έδαφος κάτω από τα πόδια των Σταυροφόρων και ακολούθησε μια ραγδαία, ασταμάτητη βροχή. Οι χριστιανοί είδαν σ’ αυτό το φαινόμενο ένα σημάδι θεϊκής οργής για τα εγκλήματά τους κι ένας από τους ηγέτες της εκστρατείας, ο βαρόνος Αλδεμάρ του Πουί (Aldhemar de Le Puy), διέταξε τους άντρες του να νηστέψουν και να προσεύχονται επί τρεις ημέρες. Μόνο που η διαταγή αυτή ήταν χωρίς αντικείμενο, γιατί τα τρόφιμα είχαν ήδη σωθεί και ο λιμός απειλούσε ολόκληρο το στράτευμα. Οι βαρόνοι βέβαια έτρωγαν, αλλά από τους υπόλοιπους ρακένδυτους, ένας στρατιώτης στους επτά πέθαινε από πείνα7.

Η σφαγή της Ιερουσαλήμ

Ο Ιησούς ευλογεί τον αυτοκράτορα Αλέξιο Κομνηνό, σε βυζαντινή εικόνα της εποχής. Παρά την ευλογία, ο ατυχής Αλέξιος δεν κατόρθωσε να σώσει την αυτοκρατορία από τη μανία των (ομόθρησκών του) Σταυροφόρων…

Τρία χρόνια μετά το ξεκίνημά τους από την Κεντρική Ευρώπη, ύστερα από αναρίθμητες περιπέτειες και άλλες τόσες θηριωδίες, ο πολυεθνικός συρφετός των σιδερόφραχτων βαρόνων, των ρακένδυτων τυχοδιωκτών και των γυναικόπαιδων φτάνει τελικά μπροστά στα τείχη της Ιερουσαλήμ. Είναι η 7η Ιουνίου του σωτηρίου έτους 1099. Την πολιορκούν επί 40 ημέρες, κατασκευάζουν ξύλινους πύργους στο ύψος των τειχών και σκαρφαλώνοντας κατορθώνουν να γίνουν κύριοι της ιερής πόλης. Οπότε, «στο εσωτερικό αυτών των ιερών τειχών, όπου άλλοτε είχε βαδίσει ο Χριστός, επιδίδονται χωρίς ηθικές αναστολές σε αποτρόπαιες σφαγές»8.

Η μερμηγκιά των πολιορκητών πλημμύρισε απ’ άκρη σε άκρη την πολιτεία και ρίχτηκε σε ολόκληρο τον πληθυσμό, ένοπλο και άοπλο, βυθίζοντάς τον στον τρόμο και πνίγοντάς τον στο αίμα. Στους τέσσερις αιώνες που η Ιερουσαλήμ βρισκόταν στα χέρια των Αράβων, οι άνθρωποι ουδέποτε είχαν αντιμετωπίσει τόση αγριότητα, ούτε είχαν υποστεί τέτοια συμφορά. Για δύο ολόκληρα 24ωρα, οι «στρατιώτες του Χριστού» περιέτρεχαν τους δρόμους σκοτώνοντας όποιον έβρισκαν μπροστά τους, με ξεχωριστή μάλιστα μανία αν τύχαινε να είναι μουσουλμάνοι ιερείς. Βίαζαν γυναίκες, άρπαζαν παιδιά από την αγκαλιά των μανάδων τους και τα ξεκοίλιαζαν, έσπαγαν τις πόρτες των σπιτιών και τα καταλήστευαν. Υπήρχαν στην πόλη και Εβραίοι, οι οποίοι είχαν καταφύγει στη συναγωγή τους. Εκεί οι νικητές έβαλαν φωτιά και τους έκαψαν όλους. Ένας από τους χρονικογράφους της Σταυροφορίας, ο αρχιεπίσκοπος Τύρου Γουλιέλμος (Guillaume de Tyr) γράφει επιγραμματικά και με ανατριχιαστική σαφήνεια: «Η πόλη παρουσίαζε τέτοιο θέαμα σφαγιασμού εχθρών, έναν τέτοιο καταιονισμό αίματος, ώστε ακόμη και οι ίδιοι οι νικητές δεν μπορεί παρά να είχαν κυριευτεί από φρίκη και αηδία».9

Στους τέσσερις αιώνες που η Ιερουσαλήμ βρισκόταν στα χέρια των Αράβων, οι άνθρωποι ουδέποτε είχαν αντιμετωπίσει τόση αγριότητα, ούτε είχαν υποστεί τέτοια συμφορά.

Κι ένας χρονικογράφος που θέλησε να μείνει ανώνυμος και τιτλοφόρησε το χρονικό του Ανώνυμη Ιστορία συμπληρώνει: «Τόσο ήταν το πλήθος των σφαγιασμένων, που οι δικοί μας περπατούσαν μέσα στο αίμα μέχρι τους αστραγάλους».10

Μερικές εκατοντάδες πολίτες που είχαν επιζήσει κατέφυγαν στο τεράστιο τέμενος του Αλ Ακσά και ανέβηκαν στη στέγη του. Ένας εκπρόσωπός τους απευθύνθηκε στον πρίγκιπα Τανκρέδο του Οτβίλ (Tancrède de Hauteville), ζητώντας έλεος για τους αμάχους. Ο Τανκρέδος αυτοστιγμεί το υποσχέθηκε με το λόγο της τιμής του. Οι περισσότεροι τον πίστεψαν, κατέβηκαν, βγήκαν από το τέμενος και οι Σταυροφόροι τούς κατέσφαξαν μέχρι τον τελευταίο. Τους λιγότερους, που είχαν μείνει στη στέγη, οι νικητές άφησαν να περάσει η νύχτα και το άλλο πρωί ανέβηκαν και τους αποκεφάλισαν, ανάμεσά τους και πλήθος γυναικών.

Ο συνολικός αριθμός των μουσουλμάνων που είχαν τέτοιο οικτρό τέλος στην Ιερουσαλήμ έφτασε τις 40.000.

Αλλά, βέβαια, πώς θα μπορούσε να ξεχαστεί και ο Χριστός, που στο όνομά του είχε δημιουργηθεί αυτή η εκατόμβη του αίματος και της φρίκης; Πριν ακόμη τελειώσει η σφαγή, οι βαρόνοι-αρχηγοί της Σταυροφορίας έβγαλαν τα παπούτσια τους και βάδισαν γυμνόποδες προς τον Πανάγιο Τάφο. Γονατιστοί και με δάκρυα στα μάτια, ευχαρίστησαν τον Σωτήρα που τους αξίωσε ν’ απελευθερώσουν τον τόπο του μαρτυρίου του από τους απίστους…

Δύο αιώνες μετά το τέλος των Σταυροφοριών, από τα νεότευκτα λατινικά ψευδοκράτη της Ανατολής δεν είχε απομείνει ούτε ένα. Ήταν τώρα η ώρα των Σελτζούκων και των Οθωμανών. Όμως, η φρικτή εμπειρία των Σταυροφοριών χαράχτηκε ανεξίτηλα στη συλλογική μνήμη του μουσουλμανικού κόσμου. Σήμερα ακόμη, σε κάθε αντιπαράθεση με το δυτικό κόσμο, οι μουσουλμάνοι δεν παύουν να υπενθυμίζουν τους Σταυροφόρους «εγκληματίες πολέμου» και να τους παραλληλίζουν με κάποιους συγχρόνους…

1. J.D. Mansi, Sacrorum Conciliorum Amplissima Collectio (31 τ.) τ. XVI, σσ. 26-27, Φλωρεντία – Βενετία 1759-1798.
2. Régine Pernoud, Les hommes de la Croisade, σσ. 19-20, Παρίσι 1982 (Fayard/Tallandier).
3. Στη Régine Pernoud, όπ.π., σ. 40.
4. Robert le Moine d’ Abrissel (1055-1117), ιδρυτής του Τάγματος του Φοντερό (Fonterrault).
5. Gaston Deschamps, Sur les routes d’ Asie, σ. 76, Παρίσι 1894.
6. Guibert De Nogent, Historia Hierosolymitana.
7. Steven Runciman, A History of the Crusades, τ. Ι, σ. 221, Κέμπριτζ 1951 (Cambridge University Press – Penguin Books).
8. Nadeije Laneyrie-Dagen, Les grandes tragédies, σ. 74, Παρίσι 1994 (Larousse).
9. Guillaume De Tyr, Histore des Croisades.
10. Nadeije Laneyrie-Dagen, όπ.π., σ. 74.

πηγή : http://tvxs.gr/news/%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF/%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B2%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%80%CE%AD%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%B1

Ιστορικοί απαντούν στη Ρεπούση

Ιστορικοί απαντούν στη Ρεπούση

Ο ιστορικός-συγγραφέας, Σαράντος Καργάκος σε άρθρο του στη Realnews υπό τον τίτλο «Στην κυρία Ρεπούση απαντά ο Δ. Σολωμός» αναφέρει: 

«Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΜΑΣ ποιητής -αν ούτος δικαιούται να ονομάζεται ούτως- στο πολύστιχο ποίημα που έγραψε με τίτλο "Εις τον θάνατον του Λόρδου Μπάιρον" αφιερώνει 5 τετράστιχα στο χορό του Ζαλόγγου (101-105). 
Είναι τα εξής: 

Τὲς ἐμάζωξε εἰς τὸ μέρος
τοῦ Τσαλόγγου τὸ ἀκρινὸ
τῆς ἐλευθεριᾶς ὁ ἔρως
καὶ τὲς ἔμπνευσε χορό.

Τέτοιο πήδημα δὲν τὸ εἶδαν
οὔτε γάμοι, οὔτε χαρές,
καὶ ἄλλες μέσα τους ἐπήδαν
ἀθωότερες ζωές*.
(*Εννοεί τα παιδιά που οι γυναίκες είχαν μέσα στην κοιλιά)

Τὰ φορέματα ἐσφυρίζαν
καὶ τὰ ξέπλεκα μαλλιά,
κάθε γύρο ποὺ ἐγυρίζαν
ἀπὸ πάνου ἔλειπε μιά.

Χωρὶς γόγγυσμα κι ἀντάρα
πάρα ἐκείνη μοναχά,
ὁποῦ ἔκαναν μὲ τὴν κάρα,
μὲ τὰ στήθια, στὰ γκρεμά.

Στὰ ἴδια ὄρη ἐγεννηθῆκαν
καὶ τὰ ἀδάμαστα παιδιά,
ποὺ τὴν σήμερο ἐχυθῆκαν
πάντα οἱ πρῶτοι στὴ φωτιά.
Το ποίημα γράφτηκε 21 χρόνια μετά την τραγωδία του Ζαλόγγου. Ο Σολωμός άντλησε τις πληροφορίες από τους Σουλιώτες -κυρίως Σουλιώτισσες- που είχαν κατακλύσει τα Επτάνησα μετά το 1803. Το 1824 πολλοί ήσαν οι επιζήσαντες. Κάποιος ή κάποιοι θα μπορούσαν να διατυπώσουν ενστάσεις για τα λεγόμενα του Σολωμού. Ότι ήσαν παραμύθια. Δεν το έπραξαν. Έτσι τα παραμύθια (με την κακή σημασία του όρου) τ’ άφησαν για κάποιες σημερινές θορυβομανείς υπάρξεις τού σήμερα».

Ο καθηγητής Ιστορίας του Νέου Ελληνισμού, Κωνσταντίνος Φωτιάδης, σε άρθρο του στη Realnewsυπό τον τίτλο «Περιμένω τη γραπτή συγγνώμη της κ. Ρεπούση!» αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι «θα της απαντήσω όχι για ένα Ζάλογγο αλλά για πολλά που υπάρχουν στην ένδοξη ιστορία μας τα πέτρινα χρόνια της οθωμανοκρατίας. Μόνο στον Πόντο, με βάση τις έγκυρες πηγές που διαθέτουμε έως σήμερα, έχουμε τουλάχιστον τέσσερις περιπτώσεις ανάλογων ηρωικών πράξεων».


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΦΩΤΙΑΔΗ

πηγή :  http://www.enikos.gr/society/149278,Istorikoi_apantoyn_sth_Repoysh.html

Η εφημερίδα «Παραπολιτικά» κατασκεύασε και χρέωσε στο ABC Australia ψεύτικο ρεπορτάζ για την Τουρκία.

Τα γεγονότα στην Τουρκία έχουν φέρει σε αμηχανία τον αυτοαποκαλούμενο «πατριωτικό χώρο» στην Ελλάδα. Λόγω του μίσους που τρέφουν για τη γείτονα χώρα, δεν ξέρουν ποιά πλευρά να πρωτομισήσουν περισσότερο. Το εξεγερμένο λαό ή το κράτος και την αστυνομία; Τα οπαδικά τους ένστικτα έχουν μπλοκάρει και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα αν κάνει κανείς μια βόλτα στα social media του χώρου.

Τα γεγονότα στην Τουρκία έχουν φέρει, όμως, σε αμηχανία και την κυβέρνηση Σαμαρά. Είναι προφανές ότι το τελευταίο που θα ήθελε, είναι αυτά να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης και για τους Έλληνες. Και το γεγονός ότι επικρατεί ένα γενικό κλίμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης στο ελληνικό διαδίκτυο για τον εξεγερμένο τουρκικό λαό, κάνει την κυβερνητική ανησυχία να μεγαλώνει.


Η γαλάζια σαμαρική εφημερίδα «Παραπολιτικά», που ο ίδιος ο Σαμαράς προσωπικά προσπαθεί να προωθήσει για να αυξηθούν οι πωλήσεις της, επιχείρησε χθες να βάλει τα πράγματα στη θέση τους κατασκευάζοντας εξολοκλήρου ένα ρεπορτάζ δικής της εμπνεύσεως που το χρέωσε στο ABC Australia. Στόχος της σαμαρικής εφημερίδας είναι όχι μόνο να πάψει η ελληνική κοινή γνώμη να βλέπει θετικά την αντίσταση του τουρκικού λαού απέναντι στην κυβέρνηση Ερντογάν, αλλά και να στραφεί εναντίον αυτής της εξέγερσης, γιατί πρόκειται δήθεν για μια συνωμοσία που ο απώτερος σκοπός της είναι ...να πλήξει την Ελλάδα.

Απίστευτο ρεπορτάζ του ABC Australia: "Στόχος της εξέγερσης στην Τουρκία είναι η Ελλάδα!"

Κυριακή 2 Ιουνίου 2013 01:53

Η ανάλυση του απεσταλμένου της αυστραλιανής τηλεόρασης στην Κωνσταντινούπολη

Η ανάλυση του απεσταλμένου της αυστραλιανής τηλεόρασης στην Κωνσταντινούπολη

Απίστευτο το ρεπορτάζ του αυστραλέζικου καναλιού, αναλύει με τρόπο-σοκ τα γεγονότα στη Τουρκία!"Στόχος είναι η Ελλάδα και ο ενεργειακός της πλούτος", απάντησε ο Ντέιβιντ Κοβάλσκι, απεσταλμένος του ABC Australia στη Κων/πολη, σε ερώτηση της Αλισον Μαδερς, κεντρικής παρουσιάστριας του δελτίου ειδήσεων του σταθμού!

Αναλυτικά, το ρεπορτάζ του Κοβάλσκι έχει ως εξής:

"Από πολλά μέτρα μακριά μυρίζει οτι το σκηνικό που λαμβάνει χώρα από προχτές το βράδυ, μυρίζει προβοκάτσια του Στρατού προς τη κυβέρνηση Ερτογάν! Πηγές που πρόσκεινται στην κυβέρνηση, αναφέρουν οτι οι λόγοι που έχει στηθεί αυτό το σκηνικό, είναι να αναγκάσουν σε παραίτηση τη κυβέρνηση οι στρατιωτικοί, για να μπορέσουν έτσι να επανακτήσουν τον έλεγχο της χώρας, να αναδείξουν δικούς τους ανθρώπους στα κυβερνητικά πόστα και να βρούν την αφορμή που επιθυμούν, ούτως ώστε να επιτεθούν άμεσα και γρήγορα στην Ελλάδα, με σκοπό να αλλάξουν το στάτους στο Αιγαίο και να ελέγξουν τον ενεργειακό της πλούτο!

Είναι γνωστό ότι οι στρατιωτικοί έχουν υποστεί τεράστια πλήγματα κατά τη διακυβέρνηση της χώρας από τον ισλαμιστή Ερτογάν. Τον θεωρούν άμεσα υπεύθυνο για την απώλεια του ελέγχου της χώρας και παραβάτη της παρακαταθήκης του Κεμάλ Ατατούρκ, που θέτει ως εγγυητή τον Στρατό για το πολίτευμα της χώρας και την εξωτερική της πολιτική. Είναι επίσης γνωστό σε όλο το πολιτικό φάσμα της Τουρκίας, ότι ο Ρατζίπ Ερτογάν ονειρεύεται την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με τον εαυτό του ως πρώτο Σουλτάνο μετά τον Αμντουλ Χαμίτ πριν 100 χρόνια και έπρεπε να βάλει το άκρως διεφθαρμένο πλέον Στρατό στην άκρη για να εκπληρώσει το όραμά του. Όμως, οι στρατιωτικοί τον περιμένουν στη γωνία κυριολεκτικά, έχοντας, όπως λένε σχετικές πηγές, το δικαίωμα ακόμη και της πραξικοπηματικής ανατροπής του, για να επαναφέρουν το προηγούμενο πολιτικό στάτους. Δηλαδή τη περίφημη "Θεματοφυλακή" του Στρατού, έναντι του "απαγορευμένου" ισλαμισμού από τον Πατέρα των Τούρκων"!

Ο στόχος όμως είναι άλλος. Οι στρατιωτικοί θεωρούν τον Ερτογάν ως ...ανίκανο να χειριστεί επαρκώς τα θέματα που αφορούν τη κατάσταση στα εξωτερικά της χώρας και ως άτολμο στο να προχωρήσει δυναμικά στη διεκδίκηση των δικαίων της και των συμφερόντων της. Εδώ φυσικά υπονοείται ότι ο Ερτογάν δεν τολμάει να τα βάλει ανοιχτά με τους Έλληνες διεκδικώντας αυτό που η Τουρκία θεωρεί αποκλειστικά δικό της, δηλαδή τον φερόμενο ως τεράστιο ενεργειακό πλούτο ο οποίος κρύβεται στα σπλάχνα της Ανατολικής Μεσογείου και της θάλασσας του Αιγαίου! Προσπαθούν να βρουν εναγωνίως την αφορμή για να τον ανατρέψουν, να επαναφέρουν και πάλι το προηγούμενο πολιτικό στάτους και να εφαρμόσουν το σχέδιο "Βαριοπούλα", το οποίο μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει και τον ανοιχτό πόλεμο με την Ελλάδα και την Κύπρο.

Τα επεισόδια που συντελούνται εδώ στη Κων/πολη, τη "μητέρα" (όπως τη χαρακτηρίζει ο Κοβάλσκι) του δυτικού προσανατολισμού και της κοσμικότητας της Τουρκίας, δεν θεωρούνται τυχαία. Δεν εξεγείρεται έτσι ο κόσμος, με ...απλά την αιτία της... καταστροφής του περιβάλλοντος ή την απαγόρευση του αλκοόλ. Εδώ το τοπίο θυμίζει έντονα "Λαϊκή Επανάσταση", η οποία είναι φανερό οτι δεν είναι απλώς αυθόρμητη. Κάποιοι κινούν τα νήματα. Ούτε είναι τυχαία η παρέμβαση του Αρχηγού του Στρατού ότι ...εάν δε σταματήσουν άμεσα οι δολοφονικές επιθέσεις της Αστυνομίας εναντίον των διαδηλωτών, θα υπάρξει στρατιωτική παρέμβαση υπέρ των!

Όπως και να έχει το πράγμα, η επόμενη μέρα στη Τουρκία δεν θα είναι καθόλου ίδια με τη προηγούμενη και θα έχει το μέτρο εκείνο που υπάρχει αυτή τη στιγμή σε όλη τη μουσουλμανική Μέση Ανατολή..."

 πηγή: ABC Australia

[το λινκ του «ρεπορτάζ»: www.parapolitika.gr/Apistefto-reportaz-toy-ABC... και σε περίπτωση που το αλλάξουν ή το διαγράψουν, το αποθηκεύσαμε εδώ: http://www.freezepage.com/1370...]

Είναι εμφανές ότι η επιχειρηματολογία αυτού του κειμένου βασίζεται σε αυτά ακριβώς τα γνωστά σενάρια που ικανοποιούν τα αυτιά του μέσου «Έλληνα πατριώτη», που τον θέλουν πάντα κατατρεγμένο και θύμα κάποιων σκοτεινών συνωμοσιών. Γι αυτό και το δημοσίευμα αυτό διαδόθηκε μανιωδώς και μέσα σε πελάγη ανακούφισης σε όλο το «πατριωτικό» διαδίκτυο.

Πέραν αυτού, και του βλακώδους επιχειρήματος ότι ο στρατός κινητοποίησε όλον αυτό τον κόσμο στην Τουρκία, η πλαστότητα του δημοσιεύματος της εφημερίδας «Παραπολιτικά» έγκειται και στο ότι πουθενά αλλού στον κόσμο -εκτός από το ελληνικό διαδίκτυο- δεν αναδημοσιεύθηκε και ούτε έγινε λόγος γι αυτό.
Επίσης ο «απεσταλμένος του ABC Australia στη Κων/πολη» Ντέιβιντ Κοβάλσκι που επικαλείται το πλαστό ρεπορτάζ, δεν είναι ούτε ρεπόρτερ, ούτε έχει καμιά σχέση με το ABC Australia. Ο άνθρωπος είναι συγγραφέας (science author).
Όμως και η Αλισον Μαδερς «κεντρική παρουσιάστρια του δελτίου ειδήσεων του σταθμού» φαίνεται να είναι ένα ανύπαρκτο πρόσωπο για το ABC Australia, καθώς δεν γίνεται καμία απολύτως αναφορά στο όνομα αυτό στην ιστοσελίδα του σταθμού. Αν ήταν όντως κεντρική παρουσιάστρια του δελτίου θα έπρεπε λογικά να κατακλύζεται από δεκάδες αποτελέσματα η αναζήτηση.

Μάταια ρωτάνε λοιπόν οι αναγνώστες τις εφημερίδας για σχετικό λινκ στην εφημερίδα του ABC Australia και για περαιτέρω στοιχεία, γιατί αυτά απλά δεν υπάρχουν:

Δεν ξέρουμε αν τα «Παραπολιτικά» άρχισαν να συνεργάζονται με τις μονταζιέρες της νεοδημοκρατικής «Ομάδας Αλήθειας» του Μουρούτη ή αν η απατεωνιά είναι βασικό συστατικό στο «DNA» της Δεξιάς. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι η γαλάζια προβοκατόρικη προπαγάνδα και παραπληροφόρηση καλά κρατεί.

πηγή : http://jungle-report.blogspot.gr/2013/06/abc-australia.html