Η φωνή του πάρα τη θέληση του άστεγου

Το κείμενο είναι του Βαγγέλη

ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΕΝΤΥΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΤΙΜΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Διεύθυνση: ΦΙΛΩ 1. Τιμή: Δωρεάν

www.koimamai-kato-apo-to-feggari.org

Τρία χρόνια αποκομμένος, πεινασμένος, ξεχασμένος,

έχω πλάϊ το παιδί μου, στην υπαίθρια εκδοχή μου.

Άστεγος κι εγώ πολίτης, όχι όμως λωποδύτης, κουβαλώ τα βάσανα μου,

τα χαμένα όνειρα μου.

Κλέψανε τη λευτεριά μου, την πατρίδα, τη χαρά μου,

δεν λύγισαν τα φτερά μου.

Με φωνάξανε αλήτη, και κοπρίτη, και λεχρίτη,

όμως μέσα μου ακόμα καταπίνω κάθε λύπη.

Νοσταλγώ τα βήματα μου,

δεν κουρεύω τα μαλλιά μου,

μόνος μες τη μοναξιά μου,

έγινα κι εγώ σπουργίτι,

ξέχασα τι είναι σπίτι.

Δίπλα μου με προσπερνάνε,

με κοιτάνε, άλλοι γελάνε,

αυτοκίνητα περνάνε, πιτσιλάνε και πατάνε.

Η ζωή στο δρόμο ένα,

έντονο και μόνο βλέμμα,

δίχως οίκτο και ελπίδα,

κάθε βράδυ ίδια ψύχρα.

Ο Θεός μ' έχει ξεχάσει,

δεν υπάρχω, δεν πειράζει,

κάποτε έμοιαζα με σένα,

ίσως να' χα ίδιο βλέμμα,

νόμιζα πως ήμουν κάτι,

ήταν όλα μια αυταπάτη.

Τώρα είμαι ένα ξένο,άσχημο ξεπερασμένο,

κάτι αποφασισμένο,χαλασμένο, πεταμένο.

Και ο δρόμος έχει κλίση,

δεν υπάρχει άλλη-λύση,

ήρθε η ώρα να μιλήσει,

η ψυχή πριν να μ' αφήσει.

Να μιλήσει και για κείνους,

που πασχίζουνε για μένα,

και τα τρώνε ολοένα.

Λειτουργοί μαυραγορίτες,

και παπάδες λωποδύτες,

ΜΚΟ και σωματεία,

όλοι μέσα στη ληστεία.

 

Το μονάντερό τους στάζει,

και το χρήμα το αρπάζει.

Όλοι τους αυτοί προστάτες,

τρώνε στις δικές μας πλάτες,

κι άμα κάποιος τους ρωτήσει,

κανένας τους δεν μας γνωρίζει.

Ξέρουν μόνο να ζητάνε

και να δώσουν δεν κοιτάνε,

φτιάχνουν λένε μεγαλεία,

μα για μας ανυπαρξία.

Γι 'αυτό φίλε μου διαβάτη,

σκέψου πριν να κάνεις κάτι,

μην πετάς την εισφορά σου,

την αγάπη, την καρδιά σου.

Κάπου κάποια αγγελούδια,

τραγουδούν κρύα τραγούδια,

κοίτα γύρω σου μονάχος,

μην σου λένε τι είναι λάθος.

Έχεις τη δική σου κρίση,

άστη να σε οδηγήσει,

και βοήθα εκεί που πρέπει,

όχι στη δική τους τσέπη.

Κ Α Τ Α Γ Γ Ε Λ Ι Α

Τα παραμύθια ότι δεν υπάρχουν οικογένειες άστεγες, να τα πουν αλλού.Ανήκω σε μία απ' αυτές (που δεν είναι λίγες).

Να αποσύρουν την γραφειοκρατική εγκύκλιο του υπουργείου παιδείας, για εγγραφή στην πρωτοβάθμια, γιατί έχουν δικαίωμα τα παιδιά μας να πηγαίνουν σχολείο.

Δεν είναι επαιτεία το δικαίωμα μας στη δημόσια εκπαίδευση.

Οι ενορίες να μη ζητούν διεύθυνση από εμάς. Είμαστε ΑΠΟΡΟΙ και ΑΣΤΕΓΟΙ με παιδιά (Αγία Τριάδα και Εσταυρωμένος).

Να δείξει λίγη αξιοπρέπεια ο δήμαρχος Αθηνών. Δεν μπορούμε να στεκόμαστε στη σειρά με τα παιδιά μας δίπλα από τοξικομανείς, και ξένους να πιάνουν τον κώλο της γυναίκας μας.

Έτσι μας διώχνει με το γάντι απ' το συσσίτιο ΚΕΕΔΑ .

Και η πολιτεία να ανοίξει τα κοντέινερ και να στεγάσει τις οικογένειες μας.(Αρκετά έχουν στείλει στην Αλβανία και αλλού).

Και όχι στα γκέτο ξενώνες να μας ξεφτιλίζουν οι σεκιούριτι

 Πηγή : Eλεύθερη Ελλάδα