Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

Μερικά πράγματα που πρέπει να θυμόμαστε καθώς περνάμε από την πύλη της κολάσεως


Αυτό το κείμενο δημοσιεύτηκε στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ στις 30 Απρίλη του 2010 πριν 3 χρόνια. Καλό είναι να θυμόμαστε γιατί μαζί με τις ζωές μας βιάζεται και η μνήμη μας

Στον γενναίο νέο κόσμο που μπαίνουμε, θυσία στους θεούς των αγορών, το πρώτο αρνί που τρώνε οι λύκοι αξιολόγησης και τα λοιπά αρπακτικά από το μαντρί της ευρωζώνης, στην πορεία προς ένα χρηματοοικονομικό Aρμαγεδδώνα – ύστατο στάδιο του υπαρκτού καπιταλισμού άλλωστε, πρέπει να προσπαθήσουμε να θυμόμαστε. Ανεξάρτητα από όλα τα άλλα, για να υπάρξει κάποια στιγμή και λογαριασμός και προοπτική στο μέλλον, όσο μακρινό και να είναι αυτό.


-  Να θυμόμαστε πως, ό,τι και να λένε οι ομιλούσες κεφαλές της πολιτικής, της μιντιοκρατίας και της αρπαχτής όλα αυτά που συμβαίνουν με τις αγορές δεν είναι φυσικά φαινόμενα, δεν είναι τσουνάμι, σεισμοί, τυφώνες. Είναι ανθρώπινες πρακτικές που έχουν κατασκευαστεί για να μεγιστοποιούν βραχυπρόθεσμα το κέρδος κάποιων. Όχι το δικό μας όμως.  

- Να θυμόμαστε ότι οι ειδικοί στην τηλεόραση είναι ειδικοί του συμφέροντος των αφεντικών τους, πρώτα και κύρια. Είναι τα παπαγαλάκια όλων εκείνων που θα βγάλουν λεφτά από την δικιά σου καταστροφή, ή έστω θα βασιστούν σε σένα για να μην χάσουν. Εσύ θα χάσεις. Όπως έχανες και όλα αυτά τα χρόνια της «ανάπτυξης», μόνο που τώρα θα χάσεις πολύ. Πάρα πολύ.

- Να θυμόμαστε επίσης πως αυτοί όλοι που σου ζητάνε θυσίες από τηλεάμβωνος, δεν πρόκειται να θυσιάσουν παρά ελάχιστα (στην χειρότερη περίπτωση για αυτούς) από τα περισσεύματά τους, και θα κάνουν τα πάντα για να τους τα συντηρήσεις εσύ, από το υστέρημά σου. Έχουν συμφέρον να σε πείσουν ότι εσύ βασικά φταις.

- Να θυμόμαστε πως, όπως λέει ο Νόαμ Τσόμσκι, δεν πρέπει ποτέ να υποτιμάμε το παθιασμένο μίσος των ελίτ για την δημοκρατία και για την πλέμπα.

- Να θυμόμαστε πως ο μετριασμός της συλλογικής δυστυχίας περνάει από την συλλογική δράση, από την αλληλεγγύη. Χωρίς αυτή ανοίγεται μπροστά μας μια περίοδος ανείπωτης βαρβαρότητας.

-Να θυμόμαστε πως ο πελατειακός δημόσιος τομέας, η γενίκευση της διαφθοράς, η αθλιότητα των δημοσίων υπηρεσιών, το δαπανηρό εργολαβικό πάρτι των Ολυμπιακών Αγώνων, οι μίζες και οι τεράστιοι εξοπλισμοί, το σκάνδαλο των φαρμάκων και της ελλειμματικής παροχής περίθαλψης στην χώρα κ.ο.κ… όλα αυτά δεν προέκυψαν αυθόρμητα, προέκυψαν σκόπιμα, προς όφελος κυρίως εκείνων που διαχειρίστηκαν την οικονομική και την πολιτική εξουσία.

- Να θυμόμαστε πως τα αποτελέσματα του ΔΝΤ το δείχνει η κατεστραμμένη Λετονία. Η οποία θα έχει υποστεί στο τέλος του έτους μείωση του ΑΕΠ της κατά 25% μέσα σε τρία χρόνια, την ταχύτερη κατάρρευση οικονομίας σε καιρό ειρήνης στην ιστορία. Με κοινές παραμέτρους με την Ελλάδα την παρέμβαση του ΔΝΤ και την αδυναμία νομισματικής αντίδρασης.

- Να θυμόμαστε πως η εν λόγω Λετονία, και ιδιωτικοποιήσεις είχε κάνει, και την νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία ασπαστεί, αλλά παρόλα αυτά κατέρρευσε στην κρίση. Ίσως αυτό να δείχνει και τα όρια των ευθυνών της Ελληνικής νοσηρότητας για την κρίση χρέους της χώρας.

- Να θυμόμαστε πως τίποτα από όλα αυτά που θα μας φορτώσουν δεν θα βγάλει  μεσοπρόθεσμα παρά στην χρεοκοπία και στην εξαθλίωση, διότι ποτέ τέτοιου είδους μέτρα του ΔΝΤ δεν είχαν διαφορετικό αποτέλεσμα. Μακροπρόθεσμα είμαστε άλλωστε όλοι νεκροί, όπως είχε πει και ο Κέυνς.

- Να θυμόμαστε πως οι περισσότεροι πλούσιοι έχουν βγάλει ήδη τα λεφτά τους σε ασφαλέστερες χώρες και τα έχουν επενδύσει σε ασφαλέστερες αγορές.

- Να θυμόμαστε ποιοι πρωτοστάτησαν, ποιοι μας διοίκησαν και μας οδήγησαν σε αυτό το κακό. Και να μην το ξεχάσουμε ποτέ. Και να μεταλαμπαδεύσουμε την απέχθεια, το μίσος για όλο αυτό το σύστημα, το τοπικό και το παγκόσμιο, στα παιδιά μας, στα εγγόνια μας.

Αναδημοσιεύση : EΛ.Λ.Α.Σ

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου